Του Βανάκ!
-Αιντώστι να πάμι στα μπάνια στα θέρμα, γιατί η χμώνας ένι μιγάλους κι πώς αα ντου τααβίξουμ.
-Κι γι άντιι;
-Κάλα, μουναχές σα σουγλουντούμπαν ,πού αα πάμι, πεκ αλλάξαν οι κιοί έχ κι παλιαθώωπ κι πγιος αα τέεξ.
-Μμμ ,σα νι γείνι οι γι’ άντιοι αα μας φλαξ .Ιμένα πάντους τ’ αφιντικό μον κμάτι ,πότι αα νιώσ’ να μι φλαξ!
-Ακούστι ιυναίκις κιο π’ ένι, ένι ,μουναχιές μας, δε παγαίνουμ.
-Ιγώ, άμα θέλτι, αα πω του πιδίμ κατ’ απ’ έρτ’ απ’ ντ’ Γιρμανία μι του βανάκ ,να μας ανιβουκατβάζ.
-Του βανάκ, αα θέλ να κάν’ μαθέμ ζιστά;
- Μουρήηη, τι νουμίιζ απ’ ένι άθιιπους; Λιουφουριού ένι ,η Μχαλς η Κιαχαγιόγλους γείχι γιένα γαλάζιου κι πάγινι τα πιδγιά στου σκουλιό.
-Ιιι,ντιπ δε νι πήγι η νούς –ιμ.
Πάλι καλά απ’ δε νι γήνταν κόκνου.Έεφτου τι χρώμα ένι;
-Κάλαα, μι τα χρώματα τάις;
-Ναι μάναμ τα κόκνα λέει τρακέρν κι λεν ταηρουπλάνα απ έχ κόκνου πέφτ.
-Άιντι,άφστα έεφτα σα ντη θγια μας ντη Σμυρνιά!
-Δε ταφήνου γιατί ταηρουπλάνου απ γείχι κόκνα γράμματα έπισι μνια χουουνια.
-Καλά-καλά,αλλιώς δε θελά πεσ-
-Άιντι μώκους μέεφτα.
-Του Βανάκ όμους να ξερς ένι κόκνου.
-Νάτααα.
Σα νι γήρτι η Θουδίης μι του Βανάκ κι γήρταν σι συνιννόησ-, τσέβαλι απάν, γιένα προυί κι τσι πήγι στα Θέρμα.
Σντου κατβασμό ντθήκαν ικιές σα πουουβγιές κι ντου γείπαν να μην ανοίξ παναθύρ γιατί αα κυργιώσ-.
Άντιξι ,γίσια-γίσια, κι λέει ντ μάνατ.
-Μάνα ,να πάτι μουναχές ταχιά, γιατί δε μπουλώ ντη βρώμα απ του θιρμίσιου του νιό.
-Σα μας δώις ταμάξ αα πάμι, η Σταατγού ουδηγεί.
-Πάρτι του ,μον ναχ ντου νουτς γιατί ένι αυτόματου.
-Αα,ιγώ δε τα ξέου έεφτα αα στα πεις ισύ.
Κι πήαν του Βανάκ ,μπήκαν μέσα κι κνήσαν.
Ικτός απ’ ντη Σταατγού οι γι άλλις δε νι βγάζαν άχνα.Σντου κατβασμό τσι σταμάτσι η γι αστυνουμικός.Τσι γείδι μαθέμ σα ταλιμπάν ντμένις κι σι λέει: τι πλάκα, λαθρουμιτανάστις γήρταν;
-Αα,ισύ γείσι απ να μη σι κάναν ντη λέει ντη Σταατγού η γι Αθανάης .
-Ιυτυχώς απ’ γείσι θκος μας γιατί άλλους άμα γήνταν, θέλα να μας πάει μέσα.
-Κιοο, καλύτια μέσα, παρά να δώστι σντου γιαλό.
Σα να γήξιι.Κατ’ απ’ πήγαν σιάσιακατ του Βανάκ έφγι απ’ ντου δόομου κ ιυτυχώς έκατσι απ κατ μες σντου γιαλό κι οι κουμψούδις μέσα πιθαίναν στα γέλια.
-Να χπήις;
Έτσ- απ γήνταν σουγουνιασμένις φρακάαν ανάμισα στς θέσεις κι απαντέχαν να τσι δγει κανές.Του καλουίσκου του Βανάκ έβαζι νιά κι η Σταατγού πάτγει ντ κόρνα ,να τσι δγιουν .Σα στα κάστλα δε νι πέρνα κούνουπας.Όντι πήει κάμπουσου νιό έκατσι σι γιενα μέρους. Άνξι αγάλια-αγάλια η Σταατγού κι κατήφκι κι κατήβασι κι τς άλλις.
-Οχ δα ,να κι ζιστό να κι κρύου μπάνιου.
-Μουρήη ,Κάντινα,τι αα πεις ,τώω, η Θουδίης αα μας σκουτώσ-
-Μη φουβάσι,αφού δε νι πάθαμ κάντιμπουτα.Η Θουδίης, κι μεις να μη του ίιχναμ θελα του ίιξ μουναχός.Όπουτι έρτ του δίν δρόμου του παλιό κι γι ασφάλεια, ντου δίν άλλου.Όσου να παρ χαμπάρ οι τούρλις οι Γιρμανοί ,αα κάνουμ κι μεις ντη δλειά μας.
-Αιντώστι να πάμι στα μπάνια στα θέρμα, γιατί η χμώνας ένι μιγάλους κι πώς αα ντου τααβίξουμ.
-Κι γι άντιι;
-Κάλα, μουναχές σα σουγλουντούμπαν ,πού αα πάμι, πεκ αλλάξαν οι κιοί έχ κι παλιαθώωπ κι πγιος αα τέεξ.
-Μμμ ,σα νι γείνι οι γι’ άντιοι αα μας φλαξ .Ιμένα πάντους τ’ αφιντικό μον κμάτι ,πότι αα νιώσ’ να μι φλαξ!
-Ακούστι ιυναίκις κιο π’ ένι, ένι ,μουναχιές μας, δε παγαίνουμ.
-Ιγώ, άμα θέλτι, αα πω του πιδίμ κατ’ απ’ έρτ’ απ’ ντ’ Γιρμανία μι του βανάκ ,να μας ανιβουκατβάζ.
-Του βανάκ, αα θέλ να κάν’ μαθέμ ζιστά;
- Μουρήηη, τι νουμίιζ απ’ ένι άθιιπους; Λιουφουριού ένι ,η Μχαλς η Κιαχαγιόγλους γείχι γιένα γαλάζιου κι πάγινι τα πιδγιά στου σκουλιό.
-Ιιι,ντιπ δε νι πήγι η νούς –ιμ.
Πάλι καλά απ’ δε νι γήνταν κόκνου.Έεφτου τι χρώμα ένι;
-Κάλαα, μι τα χρώματα τάις;
-Ναι μάναμ τα κόκνα λέει τρακέρν κι λεν ταηρουπλάνα απ έχ κόκνου πέφτ.
-Άιντι,άφστα έεφτα σα ντη θγια μας ντη Σμυρνιά!
-Δε ταφήνου γιατί ταηρουπλάνου απ γείχι κόκνα γράμματα έπισι μνια χουουνια.
-Καλά-καλά,αλλιώς δε θελά πεσ-
-Άιντι μώκους μέεφτα.
-Του Βανάκ όμους να ξερς ένι κόκνου.
-Νάτααα.
Σα νι γήρτι η Θουδίης μι του Βανάκ κι γήρταν σι συνιννόησ-, τσέβαλι απάν, γιένα προυί κι τσι πήγι στα Θέρμα.
Σντου κατβασμό ντθήκαν ικιές σα πουουβγιές κι ντου γείπαν να μην ανοίξ παναθύρ γιατί αα κυργιώσ-.
Άντιξι ,γίσια-γίσια, κι λέει ντ μάνατ.
-Μάνα ,να πάτι μουναχές ταχιά, γιατί δε μπουλώ ντη βρώμα απ του θιρμίσιου του νιό.
-Σα μας δώις ταμάξ αα πάμι, η Σταατγού ουδηγεί.
-Πάρτι του ,μον ναχ ντου νουτς γιατί ένι αυτόματου.
-Αα,ιγώ δε τα ξέου έεφτα αα στα πεις ισύ.
Κι πήαν του Βανάκ ,μπήκαν μέσα κι κνήσαν.
Ικτός απ’ ντη Σταατγού οι γι άλλις δε νι βγάζαν άχνα.Σντου κατβασμό τσι σταμάτσι η γι αστυνουμικός.Τσι γείδι μαθέμ σα ταλιμπάν ντμένις κι σι λέει: τι πλάκα, λαθρουμιτανάστις γήρταν;
-Αα,ισύ γείσι απ να μη σι κάναν ντη λέει ντη Σταατγού η γι Αθανάης .
-Ιυτυχώς απ’ γείσι θκος μας γιατί άλλους άμα γήνταν, θέλα να μας πάει μέσα.
-Κιοο, καλύτια μέσα, παρά να δώστι σντου γιαλό.
Σα να γήξιι.Κατ’ απ’ πήγαν σιάσιακατ του Βανάκ έφγι απ’ ντου δόομου κ ιυτυχώς έκατσι απ κατ μες σντου γιαλό κι οι κουμψούδις μέσα πιθαίναν στα γέλια.
-Να χπήις;
Έτσ- απ γήνταν σουγουνιασμένις φρακάαν ανάμισα στς θέσεις κι απαντέχαν να τσι δγει κανές.Του καλουίσκου του Βανάκ έβαζι νιά κι η Σταατγού πάτγει ντ κόρνα ,να τσι δγιουν .Σα στα κάστλα δε νι πέρνα κούνουπας.Όντι πήει κάμπουσου νιό έκατσι σι γιενα μέρους. Άνξι αγάλια-αγάλια η Σταατγού κι κατήφκι κι κατήβασι κι τς άλλις.
-Οχ δα ,να κι ζιστό να κι κρύου μπάνιου.
-Μουρήη ,Κάντινα,τι αα πεις ,τώω, η Θουδίης αα μας σκουτώσ-
-Μη φουβάσι,αφού δε νι πάθαμ κάντιμπουτα.Η Θουδίης, κι μεις να μη του ίιχναμ θελα του ίιξ μουναχός.Όπουτι έρτ του δίν δρόμου του παλιό κι γι ασφάλεια, ντου δίν άλλου.Όσου να παρ χαμπάρ οι τούρλις οι Γιρμανοί ,αα κάνουμ κι μεις ντη δλειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου