Οι παλινωδίες βλάπτουν σοβαρά τη χώρα.

Γράφει η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά

Αυτή η διαπίστωση δεν είναι τωρινή, είναι παλιά και πολλές φορές πίεσα τον εαυτό μου να την αντιπαρέλθω ,επί ματαίω! Και να που εξακολουθούμε να κάνουμε τα ίδια και θα συνεχιστεί η κατάσταση ,όσο θα προσπαθούμε αποσπασματικά, να αγγίξουμε και να λύσουμε
ένα μέρος του προβλήματος. Άρα, τα υπόλοιπα, άλυτα, θα γιγαντωθούν και θα μας πνίξουν! Δυστυχώς, το αίσιο τέλος των παραμυθιών δεν ισχύει στην πραγματικότητα και γι αυτό κανείς δεν δικαιούται να βαυκαλίζει έναν λαό έξυπνο, να εξωραΐζει τα πράγματα, να παίρνει αποφάσεις για το λαό ,χωρίς το λαό και να κατακερματίζεται έτσι ο κοινωνικός κατά τα άλλα ιστός.
Με τις σε συνεχείς εκλογολογίες –από την επομένη των αποτελεσμάτων ,κατατίθενται από τους πολιτικούς, νέοι προβληματισμοί που, όπως φάνηκε, κατατείνουν σε ένα και μοναδικό στόχο: αποτροπή από κάθε σοβαρό σχεδιασμό, καθώς υπέρτατο μέλημα είναι το πολιτικό τους μέλλον και όχι η σωστή διαχείριση των προβλημάτων. Και αρχίζουν τα ΜΜΕ να προκαλούν και να προσκαλούν ως συνομιλητές ακραιφνείς γνώστες της αναπτυξιακής πολιτικής και για μήνες βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο ,άλλοι μπερδεύονται κι αφήνουν ,εν τη ρύμη του λόγου τους, το άλογο να σέρνει το κάρο και τι άλλο να πω, «αυτοεξορίζονται» από τα πολιτικά γραφεία τους για να πλαισιώσουν τα τηλεοπτικά πάνελ χάριν εντυπωσιασμού .Και παίζοντας με τις λέξεις ένας πηγαίνει και αποκαλύπτει ότι πήραμε δάνειο ένα δισεκατομμύριο ευρώ π.χ από τη JP Morgan άλλος το ονομάζει πιστωτική διευκόλυνση και έτσι περνάει ο καιρός αλλά ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.
Έτσι πιανόμαστε στη μέγγενη της ακυβερνησίας και μπροστά σε σωρεία προβλημάτων επιλέγουμε τον ανασχηματισμό ως κίνηση αντιπερισπασμού , κάτι σαν αναγόμωση του φθαρμένου ελαστικού μου κάνει, και περιμένουμε!
Έχω αναγνώστη μου ,την εντύπωση, σφαλερή ίσως ,ότι εδώ που φτάσαμε, το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει ως τα μισά ,γιατί όσο το σκαλίζουμε όλο και έρχονται στην επιφάνεια τα φοβερά καμώματα πολλών τιτλούχων που θα σταθούν η αιτία να μπουν στη φυλακή πολλοί εξ ημών ή, κοντά στη φτώχεια τους, θα χάσουν κι ένα παλιοχώραφο ημιορεινό ίσως ,γιατί θα βρεθούν με ένα χρέος μηδαμινό μπροστά στα δυσθεώρητα έως μη ορατά χρέη άλλων και μπροστά στα εκατομμύρια ευρώ, που εντέχνως πέρασαν τα σύνορα ,που ταξίδεψαν μέσα με όποιο αυτοκίνητο ακτοπλοϊκώς μέσω Αγκώνας πχ στην Ευρώπη. Αλήθεια ,λέω στην Ευρώπη γιατί ποια ένωση άλλη θα μας οδηγούσε στον καιάδα!
Το κοινοβούλιο ,το ελληνικό κοινοβούλιο όπου αρκετές φορές εναγωνίως περιμένουμε τη διενέργεια ψηφίσματος ,πώς χάνει την αίγλη του βαθμιδόν με το νέο φραστικό μοντέλο του είπα-ξείπα ,πώς δηλαδή αντιλαμβάνεται ο λαός το ηρωικό « όχι» που στις επόμενες μέρες αποδεικνύεται « ναι» ;
Έτσι με κολακείες ,παρορμητισμό ,προχειρότητες ,αντιφάσεις, οδηγούμαστε στο κενό…
Αντί παλινωδίας ,πολυνομίας ασαφειών, ακαμψίας, φροντίστε καλά τη βάση της πυραμίδας για να σωθεί η κορυφή. Δεν είναι δυνατόν για τον Έλληνα η ανάσα του να θεωρείται εφεξής ,παροχή!