Το Μεσολόγγι δεν είναι μόνο σύμβολο, είναι η ιστορία μας

Γράφει ο Νίκος Λυγερός
Όταν ο ίδιος σου ο εθνικός ύμνος πηγάζει από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους, το Μεσολόγγι δεν είναι μόνο σύμβολο, είναι η ιστορία μας. Και η επέτειός του δεν είναι μια απλή γιορτή ή ένα γλέντι, είναι η έκφραση της παράδοσης που θυμάται τα γεγονότα που στιγμάτισαν την έννοια της ελληνικής ελευθερίας. Αυτήν τη ματωμένη ιστορία δεν μπορούμε να την ξεχάσουμε επειδή δεν είναι του γούστου της μεταμοντέρνας προσέγγισης που δεν έχει να δώσει τίποτα στον Ελληνισμό. Αγαπάμε το Μεσολόγγι, διότι είναι μια από τις ρίζες μας, όχι επειδή μας το είπαν να το αγαπήσουμε εξ ανάγκης. Χρωστάμε την ελευθερία μας σε αυτόν τον ηρωισμό. Είμαστε ελεύθεροι και Χριστιανοί επειδή θυσιάστηκαν για μας, για το μέλλον της πατρίδας, για να ζήσουμε ως άνθρωποι και όχι ως σκλάβοι της Τουρκοκρατίας. Αυτήν την περίοδο που εμφανίζεται ύπουλα το φάσμα του οθωμανισμού μέσω των μηδενικών τριβών και του συνωστισμού, πρέπει να είμαστε όχι μόνο προσεκτικοί και επιφυλακτικοί αλλά και αντιστασιακοί, αν θέλουμε να κρατήσουμε τα δικαιώματά μας. Δεν μπορεί να μας επηρεάζει κάθε εθνομηδενιστής, επειδή δεν έχει τίποτα να προσφέρει. Πάντα είχαμε ραγιάδες στην πατρίδα μας και αυτό δεν άλλαξε τίποτα διότι δεν ήταν αυτοί που έγραφαν την ιστορία μας. Και τώρα πάλι, κι αν προσπαθούν να αναμειχθούν στο ιστορικό πλαίσιο, στην καλύτερη περίπτωση θα μας αφήσουν μια κακή ανάμνηση και τίποτα άλλο. Σημασία έχει λοιπόν να συνεχίσουμε το έργο μας και να εκφράζεται μέσω της παράδοσής μας και της θρησκείας μας, διότι το οφείλουμε και στους προγόνους μας και στους απογόνους μας. Είμαστε ένας κρίκος της αλυσίδας που μας δένει με την ελευθερία μας εδώ και αιώνες. Αν δεν στηρίξουμε τους ανθρώπους μας από το Μεσολόγγι, τότε η Ελλάδα θα είναι χαμένη, γιατί θα έχει χάσει μία από τις αξίες της. Στην πραγματικότητα αυτές οι επιθέσεις κατά της ιστορίας μας πρέπει να μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η ιστορία μας είναι ζωντανή και κατά συνέπεια μπορεί να πεθάνει, αν δεν την προστατεύσουμε με την παράδοσή μας και με το έργο μας ως μνήμη μέλλοντος. Επιπλέον, πρέπει να αντιμετωπίζουμε ακόμα πιο σοβαρά το θέμα της επετείου, διότι είναι το μόνο στήριγμα για τους νέους που δεν έχουν διαβάσει ακόμα την ιστορία μας και τις πηγές της εποχής. Κάθε μας κίνηση πρέπει να έχει το πρέπον νόημα και να μην χανόμαστε σε ανούσιες λεπτομέρειες. Για μας το Μεσολόγγι είναι στο σταυροδρόμι του γαλάζιου και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι όλα τέλειωσαν εδώ για να αρχίσουν εδώ με μεγαλύτερη ένταση για να ζήσει η ιστορία που παραλίγο να πεθάνει λόγω της βαρβαρότητας. Εδώ λοιπόν, όπου ο δρόμος της Τουρλίδας χωρίζει το γαλάζιο της Λιμνοθάλασσας, έχουν ριζώσει μνήμες που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας τις αμφισβητεί. Κι η Παναγιά η Φοινικιώτισσα είναι ένα σύμβολο για μας λόγω της ιστορίας μας, διότι ζήσαμε εκεί και την ιστορία του Ελληνισμού. Μετά τη σιωπή της αντίστασης και του σταυρού, ακούσαμε την πρώτη λέξη και αυτήν ήταν η ελευθερία μας, το δώρο των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για μας και που δείχνουν στους πιο νέους ότι ο δρόμος δεν σταματά τον ορίζοντα του παρόντος, διότι υπάρχει και το μέλλον της ιστορίας που δεν ξεχνά ακόμα κι όταν παλεύει με τους ανεμόμυλους.