Του Μάνδαλου Παναγιώτη
e-mail: panosmandalos@yahoo.gr
Πολλά λέγονται και γράφονται για την μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και φυσικά την μείωση των τιμών που θα επέλθει. Η μείωση των τιμών ΦΠΑ πολλές φορές δεν έφερε και τα αναμενόμενα αποτελέσματα αφού στο τέλος δεν έφτασε ποτέ στην τελική τιμή αφού
οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι σχεδόν απενεργοποιημένοι ίσως και σκόπιμα. Έτσι είχαμε και μειώσεις στον ΦΠΑ που στο τέλος εκτός από την διαφήμιση και τους πανηγυρισμούς έμειναν μόνο στα χαρτιά. Αν βάλουμε δε, το ότι η φοροδιαφυγή είναι η μεγαλύτερη πονεμένη ιστορία της Ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, τότε νομίζω ότι λίγα πράγματα θα πετύχουμε ως προς την μείωση των τιμών.
Φυσικά ο υψηλός ΦΠΑ, αποτελεί τροχοπέδη ανάπτυξης σε όλη την οικονομία. Αλλά αυτό δεν επιτυγχάνεται μόνο με την μείωση του ΦΠΑ, στην εστίαση. Μετά τι σημαίνει; Όταν δεν υπάρχει αγοραστική αξία και ο κόσμος δεν έχει τα προς το ζην, θα τρέξει στα εστιατόρια και στις ταβέρνες, επειδή είναι χαμηλός ο ΦΠΑ; Και φυσικά όχι. Αν προϊόντα, όπως το γάλα και τα τρόφιμα που είναι πρώτης ανάγκης είναι ακριβά, θα τρέξουμε στα εστιατόρια για να μας τα δώσουν σε χαμηλότερη τιμή; Όταν τα φάρμακα για τις ευπαθείς ομάδες αλλά και για όλον τον πληθυσμό είναι στο 23%, ποιο το όφελος για τον πολίτη; Αν αναλογιστούμε βέβαια ότι μόνο από την ξεροκεφαλιά μερικών που ενώ έβλεπαν να καταρρέουν τα έσοδα από το πετρέλαιο θέρμανσης άφησαν να χαθεί ένας ολόκληρος χρόνος επιμένοντας στην καταστροφική και εξοντωτική πολιτική, για τον λαό, στην μη μείωση του ΦΠΑ, αφήνοντας στο ψύχος όλο τον κόσμο προκαλώντας ανεπανόρθωτη ρύπανση από την καύση των καυσόξυλων, αποψιλώνοντας δάση ολόκληρα ....και όμως πανηγυρίζουν. Αυτό που θα το καταλάβαινε και ένα παιδί δημοτικού σχολίου δηλαδή ότι αν δεν έχει να πάρει κουλούρι με 0,50 λεπτά και κοστίζει 0,60, αν αυξηθεί η τιμή του, τότε ξέρει ότι δεν μπορεί με τίποτα να το αγοράσει. Αυτοί όμως, δεν κατάλαβαν ούτε αυτό. Και έτσι θέλανε να πατάξουνε το λαθρεμπόριο που το πολεμάνε εδώ και χρόνια. Και όμως τα ονόματα αυτών των ατόμων έχουν καταγγελθεί και από το ΣΔΟΕ και από όλες τις υπηρεσίες. Αυτοί ακόμα τους ψάχνουν ή ίσως κάνουν ότι τους ψάχνουν. Και πάλι όλα γίνονται για αποικιοκρατικούς λόγους. Θα έρθουν οι ξένοι θα φάνε θα πιούνε και θα φύγουν πληρώνοντας λιγότερο πάντα, αφού οι καταχωρήσεις τους είναι προπληρωμένες και φυσικά μέσω λογαριασμών που δύσκολα μπορούν να ξεφύγουν από την εφορία. Είναι αυτό που εφαρμόζουν στην πολιτική των μισθών δηλαδή εφόσον οι Ουγκαντέζοι πληρώνονται με 10 ευρώ την μέρα τότε και εμείς θα πρέπει να παίρνουμε 10 ευρώ για να έχουμε δουλειά. Ναι αλλά ποτέ δεν είδαν το επίπεδο διαβίωσης αυτών των ατόμων. Αντί λοιπόν να βγάλουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να χτυπήσουν την εισφοροδιαφυγή από τα ταμεία και την μαύρη εργασία, απλώς μειώνουν τους μισθούς για να καταλήξουμε σαν και αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους θύματα εκμετάλλευσης και δουλείας. Άλλο δουλειά και άλλο δουλεία.
Ο υψηλός ΦΠΑ δεν απέδωσε και δεν θα αποδώσει ποτέ τα αναμενόμενα, αφού στερεί από τον πολίτη με την μέθοδο της ακρίβειας βασικά προϊόντα που δεν μπορεί να αγοράσει. Φυσικά και σε πολλά είδη, μη μπορώντας πολλοί να ανταπεξέλθουν στα έξοδα δεν πληρώνουν τον ΦΠΑ κόβοντας τον από την τελική αξία. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν μπορούν ή μάλλον δεν αφήνονται να επέμβουν για να χτυπήσουν αυτή την μάστιγα της διαφυγής εσόδων από τα δημόσια ταμεία γιατί απλώς εξυπηρετούν τα μικροπολιτικά και μικροκομματικά συμφέροντα. Έτσι αυξάνουμε τον ΦΠΑ και τους φόρους και όποιον πιάσουμε καλώς, αν όχι δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός και οι φόροι ανεβαίνουν και όποιον πάρει ο χάρος όπως λέμε. Α, κάθε τόσο βγάζουμε και καμιά περαίωση και φυσικά ο έντιμος πολίτης που πληρώνει κανονικά αισθάνεται λίγο βλάξ από τους επιτήδειους που συνεχώς το πάνε από περαίωση σε περαίωση. Άλλο μέτρο και αυτό.
Ο ΦΠΑ όπως και η γενική φορολογία θα έπρεπε να είναι εξ αρχής χαμηλή, εφόσον μάλιστα επιχειρήθηκε η ληστρική επιδρομή σε μισθούς και συντάξεις που είχε άμεση συνέπεια στην αγοραστική αξία και συνεπώς στην κατανάλωση που επέφερε αυτόματη πτώση σε όλο τον κύκλο του εμπορίου.
Έτσι θα μπορούσαμε να έχουμε χαμηλότερη φορολογία και φυσικά χαμηλότερο ΦΠΑ και φυσικά το όφελος θα ήταν από την μερική ανάκτηση της αγοραστικής αξίας των καταναλωτών που θα προέρχονταν από την πτώση των τιμών όχι μόνο στην εστίαση αλλά και σε όλα τα προϊόντα. Εδώ ασκούμε οικονομική πολιτική σποραδικά και ευκαιριακά δηλαδή, έρχεται καλοκαίρι, θα έρθουν οι τουρίστες και ότι πιάσουμε σε μια αποικιοκρατική και ευκαιριακή πολιτική. Αντίθετα θα έπρεπε να υπάρχει σοβαρός σταθερός οικονομικός σχεδιασμός που θα έδινε ανάκαμψη στην κατανάλωση και φυσικά θα επέφερε έσοδα στο κράτος και στα δημόσια οικονομικά. Φυσικά μιλάμε για οικονομία καπιταλιστική και όχι κουμουνιστοληστρική, όπου σε αναγκάζουν να πληρώσεις διπλό και τριπλό χαράτσι για το ίδιο σου το σπίτι που ο άμοιρος είχες το θράσος να αποκτήσεις.
Υ.Γ. Φυσικά στα Σταλινικά καθεστώτα δε πλήρωνες ποτέ για το ίδιο σου το σπίτι. Ενώ στις δικτατορίες οι κυβερνώντες έδιναν και κίνητρα για να τα αποκτήσεις. Φυσικά σε ένα καπιταλιστικό σύστημα αυτό που μετράει είναι η αγοραστική δύναμη και η χαμηλή φορολογία, με το κράτος ρυθμιστή, με κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις που πρέπει να είναι κερδοφόρες και φυσικά να διέπονται από νόμους προστασίας του πολίτη……. ενώ στην χώρα μας έχουμε … ;;;;;;;
Πολλά λέγονται και γράφονται για την μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και φυσικά την μείωση των τιμών που θα επέλθει. Η μείωση των τιμών ΦΠΑ πολλές φορές δεν έφερε και τα αναμενόμενα αποτελέσματα αφού στο τέλος δεν έφτασε ποτέ στην τελική τιμή αφού
οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι σχεδόν απενεργοποιημένοι ίσως και σκόπιμα. Έτσι είχαμε και μειώσεις στον ΦΠΑ που στο τέλος εκτός από την διαφήμιση και τους πανηγυρισμούς έμειναν μόνο στα χαρτιά. Αν βάλουμε δε, το ότι η φοροδιαφυγή είναι η μεγαλύτερη πονεμένη ιστορία της Ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, τότε νομίζω ότι λίγα πράγματα θα πετύχουμε ως προς την μείωση των τιμών.
Φυσικά ο υψηλός ΦΠΑ, αποτελεί τροχοπέδη ανάπτυξης σε όλη την οικονομία. Αλλά αυτό δεν επιτυγχάνεται μόνο με την μείωση του ΦΠΑ, στην εστίαση. Μετά τι σημαίνει; Όταν δεν υπάρχει αγοραστική αξία και ο κόσμος δεν έχει τα προς το ζην, θα τρέξει στα εστιατόρια και στις ταβέρνες, επειδή είναι χαμηλός ο ΦΠΑ; Και φυσικά όχι. Αν προϊόντα, όπως το γάλα και τα τρόφιμα που είναι πρώτης ανάγκης είναι ακριβά, θα τρέξουμε στα εστιατόρια για να μας τα δώσουν σε χαμηλότερη τιμή; Όταν τα φάρμακα για τις ευπαθείς ομάδες αλλά και για όλον τον πληθυσμό είναι στο 23%, ποιο το όφελος για τον πολίτη; Αν αναλογιστούμε βέβαια ότι μόνο από την ξεροκεφαλιά μερικών που ενώ έβλεπαν να καταρρέουν τα έσοδα από το πετρέλαιο θέρμανσης άφησαν να χαθεί ένας ολόκληρος χρόνος επιμένοντας στην καταστροφική και εξοντωτική πολιτική, για τον λαό, στην μη μείωση του ΦΠΑ, αφήνοντας στο ψύχος όλο τον κόσμο προκαλώντας ανεπανόρθωτη ρύπανση από την καύση των καυσόξυλων, αποψιλώνοντας δάση ολόκληρα ....και όμως πανηγυρίζουν. Αυτό που θα το καταλάβαινε και ένα παιδί δημοτικού σχολίου δηλαδή ότι αν δεν έχει να πάρει κουλούρι με 0,50 λεπτά και κοστίζει 0,60, αν αυξηθεί η τιμή του, τότε ξέρει ότι δεν μπορεί με τίποτα να το αγοράσει. Αυτοί όμως, δεν κατάλαβαν ούτε αυτό. Και έτσι θέλανε να πατάξουνε το λαθρεμπόριο που το πολεμάνε εδώ και χρόνια. Και όμως τα ονόματα αυτών των ατόμων έχουν καταγγελθεί και από το ΣΔΟΕ και από όλες τις υπηρεσίες. Αυτοί ακόμα τους ψάχνουν ή ίσως κάνουν ότι τους ψάχνουν. Και πάλι όλα γίνονται για αποικιοκρατικούς λόγους. Θα έρθουν οι ξένοι θα φάνε θα πιούνε και θα φύγουν πληρώνοντας λιγότερο πάντα, αφού οι καταχωρήσεις τους είναι προπληρωμένες και φυσικά μέσω λογαριασμών που δύσκολα μπορούν να ξεφύγουν από την εφορία. Είναι αυτό που εφαρμόζουν στην πολιτική των μισθών δηλαδή εφόσον οι Ουγκαντέζοι πληρώνονται με 10 ευρώ την μέρα τότε και εμείς θα πρέπει να παίρνουμε 10 ευρώ για να έχουμε δουλειά. Ναι αλλά ποτέ δεν είδαν το επίπεδο διαβίωσης αυτών των ατόμων. Αντί λοιπόν να βγάλουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να χτυπήσουν την εισφοροδιαφυγή από τα ταμεία και την μαύρη εργασία, απλώς μειώνουν τους μισθούς για να καταλήξουμε σαν και αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους θύματα εκμετάλλευσης και δουλείας. Άλλο δουλειά και άλλο δουλεία.
Ο υψηλός ΦΠΑ δεν απέδωσε και δεν θα αποδώσει ποτέ τα αναμενόμενα, αφού στερεί από τον πολίτη με την μέθοδο της ακρίβειας βασικά προϊόντα που δεν μπορεί να αγοράσει. Φυσικά και σε πολλά είδη, μη μπορώντας πολλοί να ανταπεξέλθουν στα έξοδα δεν πληρώνουν τον ΦΠΑ κόβοντας τον από την τελική αξία. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν μπορούν ή μάλλον δεν αφήνονται να επέμβουν για να χτυπήσουν αυτή την μάστιγα της διαφυγής εσόδων από τα δημόσια ταμεία γιατί απλώς εξυπηρετούν τα μικροπολιτικά και μικροκομματικά συμφέροντα. Έτσι αυξάνουμε τον ΦΠΑ και τους φόρους και όποιον πιάσουμε καλώς, αν όχι δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός και οι φόροι ανεβαίνουν και όποιον πάρει ο χάρος όπως λέμε. Α, κάθε τόσο βγάζουμε και καμιά περαίωση και φυσικά ο έντιμος πολίτης που πληρώνει κανονικά αισθάνεται λίγο βλάξ από τους επιτήδειους που συνεχώς το πάνε από περαίωση σε περαίωση. Άλλο μέτρο και αυτό.
Ο ΦΠΑ όπως και η γενική φορολογία θα έπρεπε να είναι εξ αρχής χαμηλή, εφόσον μάλιστα επιχειρήθηκε η ληστρική επιδρομή σε μισθούς και συντάξεις που είχε άμεση συνέπεια στην αγοραστική αξία και συνεπώς στην κατανάλωση που επέφερε αυτόματη πτώση σε όλο τον κύκλο του εμπορίου.
Έτσι θα μπορούσαμε να έχουμε χαμηλότερη φορολογία και φυσικά χαμηλότερο ΦΠΑ και φυσικά το όφελος θα ήταν από την μερική ανάκτηση της αγοραστικής αξίας των καταναλωτών που θα προέρχονταν από την πτώση των τιμών όχι μόνο στην εστίαση αλλά και σε όλα τα προϊόντα. Εδώ ασκούμε οικονομική πολιτική σποραδικά και ευκαιριακά δηλαδή, έρχεται καλοκαίρι, θα έρθουν οι τουρίστες και ότι πιάσουμε σε μια αποικιοκρατική και ευκαιριακή πολιτική. Αντίθετα θα έπρεπε να υπάρχει σοβαρός σταθερός οικονομικός σχεδιασμός που θα έδινε ανάκαμψη στην κατανάλωση και φυσικά θα επέφερε έσοδα στο κράτος και στα δημόσια οικονομικά. Φυσικά μιλάμε για οικονομία καπιταλιστική και όχι κουμουνιστοληστρική, όπου σε αναγκάζουν να πληρώσεις διπλό και τριπλό χαράτσι για το ίδιο σου το σπίτι που ο άμοιρος είχες το θράσος να αποκτήσεις.
Υ.Γ. Φυσικά στα Σταλινικά καθεστώτα δε πλήρωνες ποτέ για το ίδιο σου το σπίτι. Ενώ στις δικτατορίες οι κυβερνώντες έδιναν και κίνητρα για να τα αποκτήσεις. Φυσικά σε ένα καπιταλιστικό σύστημα αυτό που μετράει είναι η αγοραστική δύναμη και η χαμηλή φορολογία, με το κράτος ρυθμιστή, με κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις που πρέπει να είναι κερδοφόρες και φυσικά να διέπονται από νόμους προστασίας του πολίτη……. ενώ στην χώρα μας έχουμε … ;;;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου