Αγιργέψαν τα πράματα,μάστι τίπουτα!
Άλλ’ βουλά απ’ γείμασταν στα καλά μας παργούμασταν να τα βγάλουμ πία μι πουλλές δλειες, μι σπουά ,μι ζα , μι ντου τουρισμό ,μ’ ό,τ’ γήνταν κ’ έλα-έλα κατ’ καταφέρναμ!
Τώω σφύιζουμ’ ντου γ’ήλιου γιατί οι παλιουνουμάτ’ μας πήαν σ’ντου λιμό τς. Μέχρι κι
βαπόρ’ κι αϊρουπλάνου μας τάξαν κι σιακάτ’ απ’ έεφ γούλου ντου κόσμου ντου ζαλίσαν να κουπανίζ’ απ’ θέλα σώσ’ ντ Ιλλάδα κι μη ουτάς τι έλα καν!
Κάλα αθώωπ’, πού του γείδιτι να σκιπάζ’ τα χουάφγια μ΄’εευτα τα φουτουβουλταϊκά κι να μην έχουμ’ τόπου να σπείουμ!
Βάλαν κι βάλαν ,κείντιν κι γυαλίζ’ –άφσι απ’ ξπάζ’ κι τα χουντουουζά κι δε ζγών να πας ό,τ’ ένι σα πγιο κουντά.
Κ’ιπειδή του ράβι-ξήλουνι τόχουμ΄στου γαίμα μας, έδγιου αα γείστι κιαα δγείτι τι αα γεν.
Κάλα βρε μπαμπά μ’ γούλ’ κάντιν μαθέμ ,τι αα γεν’ του χάλ μας !Πώς βουλεύντιν, τι τώων,τι πιν’ απού πού ,έτιρου ικάτιρου.Ιγώ ουουτώ έευτιν γούλ’ απ’ δεν έχ’ δλεια τι αα καν;Μας βάλαν να καθόμαστι,μας βάλαν να σπέρνουμ ακακίις-γιένα άχρηστου δέντουου-μας δώσαν ιπιδουτήσεις κι τώω απ’ γείδαμ’ τ’ δάακ’ ντ λαλιά δε ξέουμ’ νε του γιένα ,νε τ’ άλλου.Μας καταφίαν οι γ’ ουργισμέν’ κι δε μπουλούμι να ξβάλουμ πέντι πνάκια σταρ!
Χουντουουζά δεν απουμείναν, λιανουζά όσου για να δείχν’ στάργια κθάργια,καλαμπόκια κάντιμπουτα,σπαρκά ντιπ,γούλα τα παίρνουμ’ απ’ αλλού ,μι πληουμή , πού αα πάαει η κατάστασ’;
Μές΄στα σπίτγια μας δε λαλεί σκανταλαμίδα ,σα τυχόν γεν’ τίπουτα τι αα κάνουμ΄οι καλουμαθμέν’!Γι άαυτου οι παλιοί φουβούντιν κι μαζεύ ό,τ’ μπουλούν κι παξμάδγια κι φασούλις ,κι λάδ’κι αλέβιι κι κανέ ζμαρκό ,καμνιά λια .Ιμείς οι γυμνουσαλιάκ’ πύ αα πάμι αξπόλτ’!
Πάντους, κντουν κι δε κνιέτι κάντιμπουτα.Πγιος έχ’ όριξ’ να σκουθεί απ’ ντου καναπέτ’ απ’ ακούει ντουν Αυτγιά κι να πάει να σκιάζ’ παατίνις κι γίδγια, αφού σουτηρία δεν έχ’!
Πγιος αα κάν’ κινούργια δλεια να βγάλ’ κανέ μιικάματου κι πού!
Δείχν’ η τηλιόρασ’ κατ’ αργανίδις απ’ πήαν τα βνα.Κάλα κείν’ μον’ για έεκ’ γείνι,οι πγιο πουλλοί ζήσαν απού γούλα κι γέντιν ασκηταί μι κατ’ μαλλάις ,κατ’ βουρλίδις .Να φάγου γύστια ιγώ απ’ τα χέργια τς’ σπτίσιου φαγί για κνύι .Άιντι μνια βουλά σα τύχ’ μ’ δε αα κάθουμ’ κ’έεκ’, έχου υπουχριώσεις δε νι γείμι παμούκς ,μουναχός ιμ!
Τι αα ν’ απουγένουμ’ πγιος ξερ’.Οι τράπιζις γινήκαν πιντακόσις ,τι έλα πουουτουκάν,αφού κειν’ απ’ γείχαν τα πάαδις τσι βάλαν σι σκουτνές θύιδις,τσι φιυγατίσαν αλλού ούτι κ’ ικείν’ ξέρ’, !Έτσ’ κλείν’ κ’οι τράπιζις κι όπους πάει αα νι γείνι πάλι τρεις του πουλύ ,γιατί τι αα βάλ’ μέσα τα πουδάργια τς
Αγιργέψαν τα πράματα ,μάστι να μάσουμ’ τίπουτα γιατί αα λέμι ας γείχαμ’ μνια μπκγια να βάλουμ στου στόμα μας!
Ισύ ,σα νι γείσι κανές προυτιυουσιάνους κι τα βλεπς αστεία ,καλουμιλέτα γιατί αα σφυιζ΄ντου γ ήλιου.Μάσι σι καμνιά γουνιά κμπάνις ,μάσι κι καμπόσις πάαδις κι σα δε γεν’ κάντιμπουτα δε αα πάθς κιόλα.Κάλλιου γαδαόδινι παρά γαδαουγύιβι!
βαπόρ’ κι αϊρουπλάνου μας τάξαν κι σιακάτ’ απ’ έεφ γούλου ντου κόσμου ντου ζαλίσαν να κουπανίζ’ απ’ θέλα σώσ’ ντ Ιλλάδα κι μη ουτάς τι έλα καν!
Κάλα αθώωπ’, πού του γείδιτι να σκιπάζ’ τα χουάφγια μ΄’εευτα τα φουτουβουλταϊκά κι να μην έχουμ’ τόπου να σπείουμ!
Βάλαν κι βάλαν ,κείντιν κι γυαλίζ’ –άφσι απ’ ξπάζ’ κι τα χουντουουζά κι δε ζγών να πας ό,τ’ ένι σα πγιο κουντά.
Κ’ιπειδή του ράβι-ξήλουνι τόχουμ΄στου γαίμα μας, έδγιου αα γείστι κιαα δγείτι τι αα γεν.
Κάλα βρε μπαμπά μ’ γούλ’ κάντιν μαθέμ ,τι αα γεν’ του χάλ μας !Πώς βουλεύντιν, τι τώων,τι πιν’ απού πού ,έτιρου ικάτιρου.Ιγώ ουουτώ έευτιν γούλ’ απ’ δεν έχ’ δλεια τι αα καν;Μας βάλαν να καθόμαστι,μας βάλαν να σπέρνουμ ακακίις-γιένα άχρηστου δέντουου-μας δώσαν ιπιδουτήσεις κι τώω απ’ γείδαμ’ τ’ δάακ’ ντ λαλιά δε ξέουμ’ νε του γιένα ,νε τ’ άλλου.Μας καταφίαν οι γ’ ουργισμέν’ κι δε μπουλούμι να ξβάλουμ πέντι πνάκια σταρ!
Χουντουουζά δεν απουμείναν, λιανουζά όσου για να δείχν’ στάργια κθάργια,καλαμπόκια κάντιμπουτα,σπαρκά ντιπ,γούλα τα παίρνουμ’ απ’ αλλού ,μι πληουμή , πού αα πάαει η κατάστασ’;
Μές΄στα σπίτγια μας δε λαλεί σκανταλαμίδα ,σα τυχόν γεν’ τίπουτα τι αα κάνουμ΄οι καλουμαθμέν’!Γι άαυτου οι παλιοί φουβούντιν κι μαζεύ ό,τ’ μπουλούν κι παξμάδγια κι φασούλις ,κι λάδ’κι αλέβιι κι κανέ ζμαρκό ,καμνιά λια .Ιμείς οι γυμνουσαλιάκ’ πύ αα πάμι αξπόλτ’!
Πάντους, κντουν κι δε κνιέτι κάντιμπουτα.Πγιος έχ’ όριξ’ να σκουθεί απ’ ντου καναπέτ’ απ’ ακούει ντουν Αυτγιά κι να πάει να σκιάζ’ παατίνις κι γίδγια, αφού σουτηρία δεν έχ’!
Πγιος αα κάν’ κινούργια δλεια να βγάλ’ κανέ μιικάματου κι πού!
Δείχν’ η τηλιόρασ’ κατ’ αργανίδις απ’ πήαν τα βνα.Κάλα κείν’ μον’ για έεκ’ γείνι,οι πγιο πουλλοί ζήσαν απού γούλα κι γέντιν ασκηταί μι κατ’ μαλλάις ,κατ’ βουρλίδις .Να φάγου γύστια ιγώ απ’ τα χέργια τς’ σπτίσιου φαγί για κνύι .Άιντι μνια βουλά σα τύχ’ μ’ δε αα κάθουμ’ κ’έεκ’, έχου υπουχριώσεις δε νι γείμι παμούκς ,μουναχός ιμ!
Τι αα ν’ απουγένουμ’ πγιος ξερ’.Οι τράπιζις γινήκαν πιντακόσις ,τι έλα πουουτουκάν,αφού κειν’ απ’ γείχαν τα πάαδις τσι βάλαν σι σκουτνές θύιδις,τσι φιυγατίσαν αλλού ούτι κ’ ικείν’ ξέρ’, !Έτσ’ κλείν’ κ’οι τράπιζις κι όπους πάει αα νι γείνι πάλι τρεις του πουλύ ,γιατί τι αα βάλ’ μέσα τα πουδάργια τς
Αγιργέψαν τα πράματα ,μάστι να μάσουμ’ τίπουτα γιατί αα λέμι ας γείχαμ’ μνια μπκγια να βάλουμ στου στόμα μας!
Ισύ ,σα νι γείσι κανές προυτιυουσιάνους κι τα βλεπς αστεία ,καλουμιλέτα γιατί αα σφυιζ΄ντου γ ήλιου.Μάσι σι καμνιά γουνιά κμπάνις ,μάσι κι καμπόσις πάαδις κι σα δε γεν’ κάντιμπουτα δε αα πάθς κιόλα.Κάλλιου γαδαόδινι παρά γαδαουγύιβι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου