Σαμοθρακίτικη Ντοπιολαλιά

Γράφει η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Τα γ’είδαμ τ’άσταα!

Αα νι γήνταν σια του 1975 απ’ μας γ’ είπαν καλιώρα όπους έδια απ’θέλα πεφτ’τ άσταα κι να κάτσουμ του βραδ’ να τα δγιούμι!Μαζιυτήκαμ’καμπόσ’ σ’ ντου καφινέ κι πήαμ’ τς καρέκλις να πάμι σιασιακεί στα σκουτνά κι ν’απαντέχουμ’να φανεί κανέ άστουου να
πέφτ.Κάτσαμ ,μου θαείς κι γήνταν ανάπουδα γιατί απαντέχαμ,ξίφκι του ζνίχ μας ,κάντιμπουτα!
Καμνιά βουλά η μπάρμπα Παναγιώτς νύσταξι ντου πήει η γ’ύπνους κι ακούγαμ’ντ φασούλα απ’ έβααζι:χουρρρρρρρρ,χουρρρρρρρρρ.
-Αα, ντου κάν’η θγια μας η Σουτηρίτσα ,κάλα η νκουκύρς αρχαλίζ;
-Μμ τι να κάνου για,αφού δε φαίντιν έεφτα ,παργούμι ,παργούμι κουάσκα .

Έεκειν’ ντ’ ούα πέρνα η Σταατής μη του τρίκυκλου κι νταγιάτσι
.-Κάλα κατά σια πού παργάστι αθώωπ’κατά ντου γιαλό ,τι να δγείτι τς λάμπις απ’ψαεύ ,ισύ δα η καφιτζής !Γύιστι κατά του βνο ,κατά ντου Κουρμπέτ σα θέλτι κι σα δε ,δεν-ι χάθκι η κόσμους!
Γύισαμ’τς καρέκλις κατά του βνο κι … έντου-έντου, γ’είπαν .
-Κάλα ιγώ γιατί δε του γείδα;
-Αα ν’ ι κμούσαν!
-Οχ μπε,άιντι αα δγιο κανέ άλλου.
Λέει η θγιά μας η Τασίνα ντουν άνταα τς:
-Σήκου Δμήτηη να παγαίνουμ’ κι σων’ του παατέργιου,τι να καταλάβουμ;
-Πιρίμινι να πω μνια φκη 
-Τι φκη να πεις,μου σήκου!
Έκανι να σκουθεί ,έσπασι η πλαστικιά η καρέκλα πάρντουν κατά γη.
Εε μάνα μ’γέλια!
-Να ,έντου τ’ άστουου κείτι λάσκαου γείπι η μπάρμπα Παναγιώτς.Όντι σας λέγου απ’ τα βλέπουμ γούλα έδγιου κι δε χειργιάζτι να βλέπουμ κατά σιαπάν!
Μεσ’ τα σκουτνά πουλέμα ικιός να σκουθεί ντιπ’! Τλίζνταν μες στου χώμα .
-Ελα βρε τι γιλάς να μι πγιάις .
Μόλις ντουν έπγιασι ικείν’ ,
-Αα κάλα σι γείσι δουκίμ ,σκώνισι;
Ιμείς πιθαίναμ στου γέλιου!
Ικιός νιυρίασι κι λάλει ,μου ικείν’ έλιγι:
-Αα οχ δα τα γείδαμ καλά τα’άσταα απόψι…