Οι υπερβολές δεν είναι ψέματα

Του Νίκου Λυγερού
Τώρα που διαβάζουμε μερικούς αριθμούς που αφορούν την ελληνική ΑΟΖ έχουμε την εντύπωση ότι πρόκειται για υπερβολές. Ξεχνάμε, όμως, όλοι μας ότι οι υπερβολές δεν είναι ψέματα. Εκφράζουν μια πραγματικότητα, η οποία φαίνεται εξωπραγματική, διότι είναι η επόμενη και δεν έχει καμιά σχέση με την τωρινή. Τα δεδομένα της ελληνικής ΑΟΖ είναι πλέον γνωστά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και βλέπουμε ότι προκαλούν μια αλλαγή φάσης στην προσέγγιση της Ελλάδας και βέβαια της εικόνας μας στο εξωτερικό. Αν συνειδητοποιήσουμε ότι η πρόσφατη έκθεση της Deutsche Bank αναφέρεται μόνο σε μια από τις περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ και σε μερικά θεωρητικά κοιτάσματα, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος και την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Απλώς δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ ότι το όλο θέμα θα αφορά την Ελλάδα μόνο και μόνο με την θέσπιση και την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας. Αλλιώς μιλάμε για περιοχές που βρίσκονται εκτός των εθνικών χωρικών υδάτων και που βέβαια δεν ανήκουν προς το παρόν σε εμάς. Είναι λοιπόν σημαντικό να μην ξεχάσουμε τον πρώτο στόχο της όλης διαδικασίας, ο οποίος είναι βέβαια η θέσπιση της ΑΟΖ. Και μετά πρέπει σύντομα να περάσουμε στο στάδιο της οριοθέτησης, για να έχουμε ξεκάθαρο δικαίωμα να αδειοδοτήσουμε τα οικόπεδα μας. Διότι χωρίς αυτά τα προαπαιτούμενα δεν είναι δυνατόν να μιλάμε ούτε για υδρογονάνθρακες, ούτε γενικότερα για τον ορυκτό πλούτο όσον αφορά στον υποθαλάσσιο χώρο. Όλα τα κοιτάσματα βρίσκονται μακριά από το χερσαίο μέρος της Ελλάδας, κατά συνέπεια πρέπει να έχουμε θεσμικό πλαίσιο, το οποίο να αποδεικνύει ότι αυτή η περιοχή είναι όντως ελληνική και με το Δίκαιο της Θάλασσας. Αλλιώς θα έχουμε να κάνουμε μόνο και μόνο με ένα θεωρητικό δεδομένο. Έτσι, αφού τώρα ξέρουμε ότι έχουμε αυτές τις εκτιμήσεις πρέπει όσο πιο σύντομα γίνεται να περάσουμε στο στάδιο της πολιτικής απόφασης, η οποία είναι ικανή να μετατρέψει αυτά τα δεδομένα σε πραγματικότητα. Και αυτό είναι εφικτό λόγω των γνώσεων που έχουμε αποκτήσει. Τώρα πρέπει να συνδυάσουμε όλες τις δυνάμεις μας, για να προσπεράσουμε τις δυσκολίες μας και όχι μόνο, αφού η ελληνική ΑΟΖ επιτρέπει ανάκαμψη και ανάπτυξη λόγω της υψηλής στρατηγικής.