φυσούσαν την Άνοιξη και βοηθούσαν τη βλάστηση της γης και των χωραφιών.
Λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή;
Η έκφραση προέρχεται από το γεγονός πως οποτεδήποτε και αν εορτάζεται το Πάσχα (μεταξύ 4ης Απριλίου και 8ης Μαΐου, ή 24ης Μαρτίου και 28ης Απριλίου με το παλαιό ημερολόγιο) η Σαρακοστή θα «ακουμπάει» οπωσδήποτε στον Μάρτιο.
Mάρτιος:μήνας του Αττικού ημερολογίου που αντιστοιχεί στον Μάρτιο είναι ο Ελαφηβολιών, δηλαδή ο μήνας των ελαφοκυνηγών
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Τσοπάνη μου την κάπα σου,
το Μάρτη φύλαγε την.
Τσοπάνη μου την κάπα σου,
το Μάρτη φύλαγε την.
O Mάρτης το πρωί χιόνισε,
κι ο γάιδαρος ψόφησε (από το κρύο).
Το μεσημέρι βρώμισε (από τη ζέστη),
και το βράδυ τον πήρε το ποτάμι (από τη βροχή)
Όξω βρε κουτσοφλέβαρε με τα πολλά τα χιόνια.
Να ρθει' σ Μάρτης με χαρά και με τα χελιδόνια.
Βαφτίστηκε λοιπόν: Κλαψομάρτης, , Πεντάγνωμος, Γδάρτης, Παλουκοκαύτης, Ανοιξιάτης και Φυτευτής.
Το έθιμο της κλωστής
του Μάρτη.
H παράδοση λέγει, πως ο ήλιος του Μαρτίου μαυρίζει το πρόσωπο και δημιουργεί στίγματα και λεκέδες. «Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε δεν ξεβάφει». Οι κοπέλες λοιπόν, έπρεπε να προφυλαχθούν να μείνουν κρινόλευκες και γαλατένιες «οπόχει κόρην ακριβή του Μάρτη ο ήλιος μην την δει».
Την παραμονή, συνήθως n γιαγιά του σπιτιού ετοιμάζει την κλωστή, κόκκινη και άσπρη. Τα παλιά χρόνια μάλιστα την στριφογύριζε και την περνούσε σε μια τρύπια δεκάρα, έκανε για όλους τους σπιτικούς, γυναίκες και μικρά παιδιά. H διαδικασία αυτή, το δέσιμο της κλωστής έχει βαθύτερο νόημα. Το άσπρο χρώμα συμβολίζει την αγνότητα και το δεσμό της οικογένειας, n δε κόκκινη συμβολίζει την αγάπη. Οι δυο μαζί κλωστές αποτελούν δεσμό και την πίστη προς τη Θρησκεία.
Αννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου