Του Νίκου Λυγερού
Η στρατηγική του ζεόλιθου δεν επιτρέπει μόνο την ανάδειξη του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας αλλά δίνει τη δυνατότητα να έχουμε εναλλακτικές λύσεις για να μην μας καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο ζεόλιθος είναι φιλικός προς τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον πράγμα που σημαίνει ότι προσφέρει και αποτελεσματική αποκατάσταση. Καθώς δίνει και θέσεις εργασίας στους δικούς μας σε μια περιοχή που το έχει ανάγκη, τους μετατρέπει και σε πιο ανθεκτικούς πολίτες που δεν έχουν πια όφελος να συνεργαστούν με άτομα που καταστρέφουν το περιβάλλον και μάλιστα με οριστικό τρόπο. Η στρατηγική του ζεόλιθου ακολουθεί το νοητικό σχήμα του Ελληνισμού, αφού αποτελεί μία αντεπίθεση για την πατρίδα μας. Δεν έχουμε γονατίσει ποτέ στο παρελθόν ενάντια στη βαρβαρότητα και δεν πρόκειται να το κάνουμε στο μέλλον. Μόνο που οι δικοί μας πρέπει να έχουν μία στρατηγική που να είναι εποικοδομητική και αυτή είναι η εξόρυξη του στρατηγικού ορυκτού πλούτου που είναι ο ζεόλιθος. Ο ελληνικός ζεόλιθος λοιπόν πρέπει να απελευθερωθεί. Είναι θέμα χρόνου και βούλησης. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας καθυστερεί σε αυτή την πορεία του μέλλοντος. Είναι ένας ξεκάθαρος τρόπος ανάπτυξης της Θράκης και δεν πρόκειται να τον απεμπολήσουμε. Η πορεία του αλατιού είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα που θα ακολουθήσουμε αν υπάρξει η ανάγκη. Διότι η Ελλάδα έχει ανάγκη το ζεόλιθο. Κι όχι μόνο ως ορυκτό αλλά ως βελτιωτικό για τα γεωργικά της προϊόντα. Αυξάνει την αξία της πρώτης ύλης και δημιουργεί τη διαφορά που κάνει τη διαφορά. Γι’ αυτό θα υπάρξει ο ελεύθερος ζεόλιθος, για να ζήσει ο ελληνικός ζεόλιθος λόγω στρατηγικής.
Η στρατηγική του ζεόλιθου δεν επιτρέπει μόνο την ανάδειξη του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας αλλά δίνει τη δυνατότητα να έχουμε εναλλακτικές λύσεις για να μην μας καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο ζεόλιθος είναι φιλικός προς τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον πράγμα που σημαίνει ότι προσφέρει και αποτελεσματική αποκατάσταση. Καθώς δίνει και θέσεις εργασίας στους δικούς μας σε μια περιοχή που το έχει ανάγκη, τους μετατρέπει και σε πιο ανθεκτικούς πολίτες που δεν έχουν πια όφελος να συνεργαστούν με άτομα που καταστρέφουν το περιβάλλον και μάλιστα με οριστικό τρόπο. Η στρατηγική του ζεόλιθου ακολουθεί το νοητικό σχήμα του Ελληνισμού, αφού αποτελεί μία αντεπίθεση για την πατρίδα μας. Δεν έχουμε γονατίσει ποτέ στο παρελθόν ενάντια στη βαρβαρότητα και δεν πρόκειται να το κάνουμε στο μέλλον. Μόνο που οι δικοί μας πρέπει να έχουν μία στρατηγική που να είναι εποικοδομητική και αυτή είναι η εξόρυξη του στρατηγικού ορυκτού πλούτου που είναι ο ζεόλιθος. Ο ελληνικός ζεόλιθος λοιπόν πρέπει να απελευθερωθεί. Είναι θέμα χρόνου και βούλησης. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας καθυστερεί σε αυτή την πορεία του μέλλοντος. Είναι ένας ξεκάθαρος τρόπος ανάπτυξης της Θράκης και δεν πρόκειται να τον απεμπολήσουμε. Η πορεία του αλατιού είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα που θα ακολουθήσουμε αν υπάρξει η ανάγκη. Διότι η Ελλάδα έχει ανάγκη το ζεόλιθο. Κι όχι μόνο ως ορυκτό αλλά ως βελτιωτικό για τα γεωργικά της προϊόντα. Αυξάνει την αξία της πρώτης ύλης και δημιουργεί τη διαφορά που κάνει τη διαφορά. Γι’ αυτό θα υπάρξει ο ελεύθερος ζεόλιθος, για να ζήσει ο ελληνικός ζεόλιθος λόγω στρατηγικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου