Του γκτζαΐκ
Μια βουλά η μπάρμπα Γιώρς πήγει στου θέους μαζί μι κατ’ άλλ’.
Καμνιά βουλά του γιόμα έγιι να ξικουαστεί κουμάτ’ κι ντου πήει όσουμου .
Έεκ απ’ κείνταν σέμπκει στου πουδουνάρτ γιένα γκτζαΐκ.Σαν ί κατάλαβει του πουρπάτμα απάνιτ, λέει :
μ’τι πλάκα μ’ανιβαίν, άκιιδας, τι ένι;
Απλών’ του χέρ’τ δεν ί γίσουνι .Ανέβηνι ικιό σιά σιαπάν .Ικιός διμουνίσκει .
Ανισκώντι , πγιάν γιένα πράμα , ντουν ανιντέρσι του κουρμί τ’.
Ε, καμένους τι έπαθα .Βρε, Σταατή έλα σια σιαδώ .
Ντιπ η Σταατής.
Βρέ Δμήτηι άι σιαδώ .
Ντίπ κάγκανές .Επ’ νάνι κφαμός.
Βρε ιλάτι γιένα φιδ σέμπκει στου πουδουνάιμ κι τζκαλών σιαπάν σιαπάν γίσουσι σ’ντ αρχάλι μ’ .
Καλά απ’ φουώ απού μέσα του τουζλούκ’. Οι γ’άλλ πιθάναν στα γέλια ,ξιαθήκαν ,η Δμήτηις έπισι κατά γη .
Ααχ απανάθυμά σας ,ιλάτι βρε λέγου κι αφήστι τα ξισγαήσματα γ’ άλλ ώρα. Έντου ,του βαστώ.
Ζγών γιένς πιδέλιας του Σταατή κι ντου λέει:μπάρμπα κατήβασι του παντιλόν’σ να δγιούμι .
-Τι να δγείς βρε απ να μι σέκανι η Σταατγού .
-Να, τι ένι να του πάου.
-Ελα ζύγουσι κι πγιάσι δουνά κι βάστα σφιχτά. Καμ’ σι ξιφύγ’ καμέν-ι κανές…
-Αα, καλά μπουουστάς αα ντουν αφήσου ντου φρέσκου;
- Βρε γκτζαϊκ ένι να του βαστάς σι λέγου να κατβάσου αγάλια αγάλια του παντιλόν να ξιπατουθεί.
Αα ,όχ οχ καμέν-ι μπάρμπα, φουβούμι να μην ένι καμιά ουχιντούουδα κι πιταχτεί απάνιμ .Οχ-,οχ,κι τααβήχκι σια σιακεί.
Αχ τι έπαθα ,βρε ιλάτι λέγου κφουνταμπάκδις να βουηθήστει απ’ απουκιιμαστήκαμ σντου πιδέλια.
Ικείν τι τσι θέλς μαβίιζαν στα γέλια. Τι να κάν η καμένους, έλσι του σνούδ ,ντιμέκ ζών ,κι αγάλια αγάλια μι του γιένα του χερ κατήβαζι του παντιλόν κι μι τάλλου βάστα ντου γκτζέρκου .
Μόλις του κατήβασι σντ’ άτζα τ’, κείνταν τα ματούδια τ’ κι φαγκίιζαν, μον νάβλιπις.
Αα μ τι γήθιλις έδγιου; Τόσους κάμπους στου πουδάι μ’ βήηκις να τζγκαλώις;
Όσου να σώσ’ ντη γκβέντα τ’ , πιτάχκει του γκτζαϊκ κι σα του ξαναδγείς.
Ιλάτι βρε μλάργια τι παργάστι .Τι νιυρικά σας πιάσαν κ αφήστει του πιδί να κάν δλειά;Μ’ άιντι δα, κιαα σας έχου σντου νουμ .Λέει η Σταατής: καλα γείσι καλουμαθμένους ,θέρτα έχουμ ισύ ντη δλειας να γείρς να μη ντου χάεις .Σα θέλς ξαναπέσει όπ ένι .Καλά απ δεν ι γήνταν κανέ άλλου αρπιτό καμνιά κουτζούκα κι θελα σι πω ιγώ.
Αιντι να τα χ’λιάς.Άλλου κακό να μη μιταδγείς.
-Άιντι άιντι ως πότι λες, λέγου κι βαργιέσι.
-Αα να, νε να κβιντιάις θέλς ,απ’ ντ νύστα.
-.Ας κάνου πλάκα μάιντι να κ κνήσουμ να του σώσουμ σήμια γιατί ταχιά αα βέεχ.
Μια βουλά η μπάρμπα Γιώρς πήγει στου θέους μαζί μι κατ’ άλλ’.
Καμνιά βουλά του γιόμα έγιι να ξικουαστεί κουμάτ’ κι ντου πήει όσουμου .
Έεκ απ’ κείνταν σέμπκει στου πουδουνάρτ γιένα γκτζαΐκ.Σαν ί κατάλαβει του πουρπάτμα απάνιτ, λέει :
μ’τι πλάκα μ’ανιβαίν, άκιιδας, τι ένι;
Απλών’ του χέρ’τ δεν ί γίσουνι .Ανέβηνι ικιό σιά σιαπάν .Ικιός διμουνίσκει .
Ανισκώντι , πγιάν γιένα πράμα , ντουν ανιντέρσι του κουρμί τ’.
Ε, καμένους τι έπαθα .Βρε, Σταατή έλα σια σιαδώ .
Ντιπ η Σταατής.
Βρέ Δμήτηι άι σιαδώ .
Ντίπ κάγκανές .Επ’ νάνι κφαμός.
Βρε ιλάτι γιένα φιδ σέμπκει στου πουδουνάιμ κι τζκαλών σιαπάν σιαπάν γίσουσι σ’ντ αρχάλι μ’ .
Καλά απ’ φουώ απού μέσα του τουζλούκ’. Οι γ’άλλ πιθάναν στα γέλια ,ξιαθήκαν ,η Δμήτηις έπισι κατά γη .
Ααχ απανάθυμά σας ,ιλάτι βρε λέγου κι αφήστι τα ξισγαήσματα γ’ άλλ ώρα. Έντου ,του βαστώ.
Ζγών γιένς πιδέλιας του Σταατή κι ντου λέει:μπάρμπα κατήβασι του παντιλόν’σ να δγιούμι .
-Τι να δγείς βρε απ να μι σέκανι η Σταατγού .
-Να, τι ένι να του πάου.
-Ελα ζύγουσι κι πγιάσι δουνά κι βάστα σφιχτά. Καμ’ σι ξιφύγ’ καμέν-ι κανές…
-Αα, καλά μπουουστάς αα ντουν αφήσου ντου φρέσκου;
- Βρε γκτζαϊκ ένι να του βαστάς σι λέγου να κατβάσου αγάλια αγάλια του παντιλόν να ξιπατουθεί.
Αα ,όχ οχ καμέν-ι μπάρμπα, φουβούμι να μην ένι καμιά ουχιντούουδα κι πιταχτεί απάνιμ .Οχ-,οχ,κι τααβήχκι σια σιακεί.
Αχ τι έπαθα ,βρε ιλάτι λέγου κφουνταμπάκδις να βουηθήστει απ’ απουκιιμαστήκαμ σντου πιδέλια.
Ικείν τι τσι θέλς μαβίιζαν στα γέλια. Τι να κάν η καμένους, έλσι του σνούδ ,ντιμέκ ζών ,κι αγάλια αγάλια μι του γιένα του χερ κατήβαζι του παντιλόν κι μι τάλλου βάστα ντου γκτζέρκου .
Μόλις του κατήβασι σντ’ άτζα τ’, κείνταν τα ματούδια τ’ κι φαγκίιζαν, μον νάβλιπις.
Αα μ τι γήθιλις έδγιου; Τόσους κάμπους στου πουδάι μ’ βήηκις να τζγκαλώις;
Όσου να σώσ’ ντη γκβέντα τ’ , πιτάχκει του γκτζαϊκ κι σα του ξαναδγείς.
Ιλάτι βρε μλάργια τι παργάστι .Τι νιυρικά σας πιάσαν κ αφήστει του πιδί να κάν δλειά;Μ’ άιντι δα, κιαα σας έχου σντου νουμ .Λέει η Σταατής: καλα γείσι καλουμαθμένους ,θέρτα έχουμ ισύ ντη δλειας να γείρς να μη ντου χάεις .Σα θέλς ξαναπέσει όπ ένι .Καλά απ δεν ι γήνταν κανέ άλλου αρπιτό καμνιά κουτζούκα κι θελα σι πω ιγώ.
Αιντι να τα χ’λιάς.Άλλου κακό να μη μιταδγείς.
-Άιντι άιντι ως πότι λες, λέγου κι βαργιέσι.
-Αα να, νε να κβιντιάις θέλς ,απ’ ντ νύστα.
-.Ας κάνου πλάκα μάιντι να κ κνήσουμ να του σώσουμ σήμια γιατί ταχιά αα βέεχ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου