Στρατιές προσλήψεων, με γνώμονα πρώτα και κύρια το... βόλεμα συγγενών και μετά φίλων και ψηφοφόρων, γίνονται -κατά κοινή ομολογία- εδώ και πολλά χρόνια στη Βουλή, έπειτα από πιέσεις από τα κεντρικά των κομμάτων, υπουργών ή και βουλευτών.
Αποτέλεσμα πολλοί από τους υπαλλήλους με ισχυρές... συγγένειες, οι οποίοι είναι «χρεωμένοι» στο μισθολόγιο του Κοινοβουλίου, να είναι... εξαφανισμένοι ή να προσφέρουν -μέσω απόσπασης- την όποια εργασία τους δίπλα στον σύζυγο ή τη σύζυγό τους, ή δίπλα στον πατέρα ή τη μητέρα τους. Με τον τρόπο αυτό, έχουν «στηθεί» πολλές «οικογενειακές» επιχειρήσεις εντός του Κοινοβουλίου, με το δικαίωμα κατάληψης μιας ιδιαίτερα καλοπληρωμένης -μέχρι πρότινος τουλάχιστον- θέσης στο Δημόσιο να αποτελεί... κληρονομικό δικαίωμα.
Αρκετά είναι τα πολιτικά πρόσωπα που ακόμα και σήμερα έχουν φροντίσει να δώσουν το πολύτιμο πλέον... χρίσμα της μονιμότητας σε γιους, ή κόρες ή συζύγους τους, διασφαλίζοντας εφ' όρου ζωής ένα εισόδημα για τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό. Κι αυτή η πρακτική ακολουθείται όχι μόνο από τους βασικούς κοινοβουλευτικούς παράγοντες, που είναι οι βουλευτές και κατ΄ επέκταση και οι υπουργοί, αλλά και από υψηλόβαθμα στελέχη των κομμάτων, των οποίων αρκετοί συγγενείς έχουν διοριστεί στο Κοινοβούλιο και είτε είναι αποσπασμένοι στα κόμματα είτε εργάζονται στα γραφεία που διατηρούν τα κόμματα στη Βουλή. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις, παίζουν και τον ρόλο του... μπαλαντέρ, αφού, ανάλογα με τις κομματικές ανάγκες, μεταφέρονται στα κεντρικά των κομμάτων και στη συνέχεια επιστρέφουν στην υπηρεσία τους εντός του Κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου