Γράφει ένας Φαροφύλακας
Οι μέρες κρίσιμες, μέρες πρωτόγνωρης έντασης και κρίσιμων αποφάσεων. Εχτές μόλις ακούστηκαν νέες αυστηρές κουβέντες από το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί, περιθώρια μηδέν για τη χώρα μας! Μέσα σ΄ όλα αυτά ο μηχανισμός προπαγάνδας Πασόκ και παρατρεχάμενων πορεύεται ακάθεκτος, ανελέητος, εκδικητικός, το μόνο στοιχείο που έχει απομείνει όρθιο στην υπό σήψη, στη μοιραία αυτή, για τον τόπο, παράταξη.
Οι μέρες κρίσιμες, μέρες πρωτόγνωρης έντασης και κρίσιμων αποφάσεων. Εχτές μόλις ακούστηκαν νέες αυστηρές κουβέντες από το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί, περιθώρια μηδέν για τη χώρα μας! Μέσα σ΄ όλα αυτά ο μηχανισμός προπαγάνδας Πασόκ και παρατρεχάμενων πορεύεται ακάθεκτος, ανελέητος, εκδικητικός, το μόνο στοιχείο που έχει απομείνει όρθιο στην υπό σήψη, στη μοιραία αυτή, για τον τόπο, παράταξη.
Έτσι λοιπόν ακούω και διαβάζω ότι "ο Αντώνης Σαμαράς υπογράφει τα πάντα, και...κάνει πως διαπραγματεύεται...συνεχίζει τις κωλοτούμπες... είναι ο προδότης της πατρίδας γιατί καθυστέρει να πει το Ναι σε όλα... δεν βλέπει προς τα που είναι το συμφέρον του τόπου" και πολλά άλλα τέτοια που διαστρεβλώνουν κυριολεκτικά την πραγματικότητα.
Τίποτε από αυτά, θα μου επιτρέψετε να πω. Η αλήθεια πρέπει να είναι ότι βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα Μνημόνιο, το οποίο δεν ευλόγησε εξ αρχής! (μην το ξεχνάμε ΠΟΤΕ αυτό) άλλα με το οποίο θα κληθεί να συνεργαστεί -καθότι εδώ που έχουμε φτάσει δεν αναιρείται- και από το όποιο θα κληθεί εν καιρώ να μας βγάλει, ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ αλώβητους, εθνικά σώους, και ψυχολογικά κατά το μείζον ανέπαφους.
Τι βλέπουμε σήμερα; Ένα δείγμα γραφής του ανδρός στο βαθμό που προτίθεται ακόμη και στις δυσκολότερες-δεν υπάρχουν πιο δύσκολες!!!-συνθήκες, να διαπραγματευτεί. Και διαπραγμάτευση δεν σημαίνει τα ΠΑΙΡΝΩ ΟΛΑ από τον αντίπαλο. Διαπραγμάτευση σημαίνει ΧΑΝΩ μεν (στη φάση αυτή που το παιγνίδι παίζεται με όλους τους μπαλαντέρ εκτός τράπουλας,- για αυτό ας όψονται οι Κύριοι Παπανδρέου/Παπακωνσταντίνου/Βενιζέλος) άλλα δεν παύω να διεκδικώ με αξιοπρέπεια, έστω και τα ελάχιστα έτσι ώστε σε μια μελλοντική φάση με τη μνήμη αυτή χαραγμένη στο υποσυνείδητο του αντίπαλου να είμαι στην ευνοϊκή θέση να ζητήσω ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ! Μην ξεχνάμε ότι ο πόλεμος με έναν τόσο ισχυρό αντίπαλο/δανειοδότη δεν κερδίζεται με λεονταρισμούς άλλα με πολλές μικρές νίκες που σωρευτικά θα δείξουν το δρόμο προς το διέξοδο.
Τίποτε από αυτά, θα μου επιτρέψετε να πω. Η αλήθεια πρέπει να είναι ότι βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα Μνημόνιο, το οποίο δεν ευλόγησε εξ αρχής! (μην το ξεχνάμε ΠΟΤΕ αυτό) άλλα με το οποίο θα κληθεί να συνεργαστεί -καθότι εδώ που έχουμε φτάσει δεν αναιρείται- και από το όποιο θα κληθεί εν καιρώ να μας βγάλει, ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ αλώβητους, εθνικά σώους, και ψυχολογικά κατά το μείζον ανέπαφους.
Τι βλέπουμε σήμερα; Ένα δείγμα γραφής του ανδρός στο βαθμό που προτίθεται ακόμη και στις δυσκολότερες-δεν υπάρχουν πιο δύσκολες!!!-συνθήκες, να διαπραγματευτεί. Και διαπραγμάτευση δεν σημαίνει τα ΠΑΙΡΝΩ ΟΛΑ από τον αντίπαλο. Διαπραγμάτευση σημαίνει ΧΑΝΩ μεν (στη φάση αυτή που το παιγνίδι παίζεται με όλους τους μπαλαντέρ εκτός τράπουλας,- για αυτό ας όψονται οι Κύριοι Παπανδρέου/Παπακωνσταντίνου/Βενιζέλος) άλλα δεν παύω να διεκδικώ με αξιοπρέπεια, έστω και τα ελάχιστα έτσι ώστε σε μια μελλοντική φάση με τη μνήμη αυτή χαραγμένη στο υποσυνείδητο του αντίπαλου να είμαι στην ευνοϊκή θέση να ζητήσω ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ! Μην ξεχνάμε ότι ο πόλεμος με έναν τόσο ισχυρό αντίπαλο/δανειοδότη δεν κερδίζεται με λεονταρισμούς άλλα με πολλές μικρές νίκες που σωρευτικά θα δείξουν το δρόμο προς το διέξοδο.
Αυτά, για να μην παραδοθούμε εντελώς άκριτα στις κουβέντες/σκέψεις που έχουν πλημμυρίσει τα ΜΜΕ τα τελευταία εικοσιτετράωρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου