Το χθες θα αργήσει να γίνει αύριο...

Γράφει η Άννα Δεληγιάννη - Τσιουλπά

Μουτζουρωμένο το γυαλί μα πίσω απ τους καπνούς του βλέπει ο… κόσμος την κατάντια μας και σταματάει ο νους του. Αν ζούσε ο Ηλίας Κατσούλης θα μου συγχωρούσε τούτη την παράφραση του μισού στίχου, γιατί εκεί φτάσαμε, νοσταλγώντας το χθες που ήθελε να αρδεύουμε από το απόθεμα της μνήμης τα περασμένα να προσπαθούμε να εικάσουμε τα μελλούμενα ,ακουμπώντας το χέρι της παρηγοριάς στο μάγουλο από συνήθεια μονάχα.

Τώρα το πλοίο κλυδωνίζεται δεν προχωρεί, δεν ηρεμεί, δεν χαράσσει ρότα για πουθενά κι εμείς με ορθάνοιχτο βλέμμα, τεντωμένα αυτιά και με ένα μαξιλάρι αγκαλιά για να μετριάσουμε το στομαχόπονο προσπαθούμε να καταλάβουμε τι κάνουν όλοι αυτοί ντόπιοι και ξένοι, τι μαγειρεύουν !

Είναι δυνατόν να σώσετε κύριοι την Ελλάδα με πενταροδεκάρες που μαζεύετε από τους πολίτες! Είναι ποτέ δυνατόν να καλύψετε το έλλειμμα με «εράνους», σήμερα για τα λεφτά που έφαγε ο Χ, αύριο «έρανο» για τα λεφτά που έφαγε ο Ψ ;

Το δημοσιονομικό πρόβλημα διογκώθηκε γιατί με τις ευλογίες σας ,στηρίχτηκε σε έργα με κοινοτική χρηματοδότηση, στα στεγαστικά δάνεια, στα καταναλωτικά δάνεια, όχι σε μια σταθερή ανάπτυξη.

Και όσο δεν θα έχουμε ανάπτυξη τόσο θα υποφέρουμε. Τι συμβαίνει μέχρι σήμερα με τις επιδοτήσεις .Ποιος σπέρνει και θερίζει πραγματικά, παρά μόνο για την επιδότηση!

Ο λόγος μου, για τους καχύποπτους, δεν αφορά μόνο ένα κόμμα αλλά και τα δύο που για τη μη ανάπτυξη στη μια κυβερνητική θητεία, έφταιγε η προηγούμενη, η επόμενη, ανάλογα.

Και βέβαια μέχρι σήμερα και για τα επόμενα χρόνια αν οι υποψηφιότητες αφορούν την κονκάρδα της υπεροχής, χορτάσαμε άριστους πολιτικούς μόνο για την καρέκλα και δίκην εντυπωσιασμού ,για μεστούς γραμμένους λόγους που με στυλ ακούγονται από τα μικρόφωνα του κοινοβουλίου και μήτε τον είδατε.

Γιατί τα λέω τώρα αυτά; Γιατί βλέπω ότι σύντομα θα γευτούμε ψωμί από το ίδιο προζύμι !Ίσως το αλεύρι να είναι χωρίς γλουτένη, αλλά και πάλι εφόσον θα λειτουργούμε αποσπασματικά, όπως χρόνια τώρα, δεν θα καταφέρουμε και πολλά.

Τι φορολογική πολιτική ασκείτε, όταν ευκαιριακά αποφασίζετε να βουτήξετε το χέρι στην τσέπη μας, γιατί τι άλλο κάνετε όταν απρόσμενα σκέφτεστε, το: ένα χαράτσι ακόμα για να ελαχιστοποιήσουμε το έλλειμμα.

Φέρνουν έσοδα τα αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες, τα σπίτια δίχως ηλεκτρικό ρεύμα, οι χαμηλοί μισθοί και οι εξευτελιστικές συντάξεις;

Τυχαία νομίζετε βγήκε το πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι; Το κράτος τι κέρδος έχει ;

Η Δημοκρατία ως πολίτευμα έχει άλλα χαρακτηριστικά όχι την επιβολή -με τη βία- πρόσθετων φόρων, επειδή εσείς δεν φτάσατε το μαχαίρι στο κόκαλο.

Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ελληνικός λαός δε θα αντέξει το φαινόμενο των working poor s, βλ. δεύτερο μισό 19ου αιώνα ,να εργάζεται ο Έλληνας μέχρι τελικής πτώσεως και να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στο βάρος των υποχρεώσεων του!

Μας εξωθείτε στη φτώχεια, στην ανασφάλεια, μας περιθωριοποιείτε, μας γελοιοποιείτε πραγματικά τα αλλάξατε όλα και μας αλλάξατε τα φώτα! Από το ρεύμα της ΔΕΗ στο σκοτάδι ή στο κερί! Εκεί όπου χάνεται η έλλογη κρίση ,αναδεικνύεται η κωμική πλευρά των πραγμάτων!