Σχόλια φίλων μας από το facebook για τον αποκλεισμό της Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς αγώνες

Με έχει λοιπόν ενοχλήσει πολύ ο αποκλεισμός της αθλήτριας. Με ενοχλεί ότι ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα. Κι επειδή ακούστηκαν και πολλά απίστευτα που αποσκοπούν στην εκ των υστέρων δικαιολόγηση μιας σαθρής απόφασης (η επίπληξη δεν αρκούσε;) επανέρχομαι. Η αθλήτρια εγκαλείται γιατί συστηματικά εκφράζει εθνικιστικές απόψεις, γιατί έχει υποστηρίξει τη Χρυσή Αυγή κλπ.... Και ρωτώ: Γιατί δεν βγάζει η πολιτεία τη ΧΑ ως κόμμα παράνομο;
Από πότε μπορεί να εγκαλείται κανείς γιατί υποστηρίζει κόμμα του Κοινοβουλίου; Όχι να εγκαλείται σε πολιτικό επίπεδο (κάτι το οποίο απολύτως συμμερίζομαι), αλλά πειθαρχικά και μάλιστα με τέτοιον τρόπο; Αν ξεκινήσουν οι διώξεις για τις απόψεις, θα θυμηθούμε εποχές που δεν θέλουμε επ' ουδενί. Και επειδή αναφέρθηκα στη ΔΗΜΑΡ, το ίδιο σχόλιο έχω να κάνω και για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν είναι αριστεροφροσύνη, αυτό είναι εκφασισμός, του οποίου τους καρπούς θα γευτούν πρώτα πρώτα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ - και ακόμα χειρότερα κάθε άστεγος και κομματικά ανέστιος αριστερός.
Και κάτι ακόμα: Ο υπό διερεύνηση για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος Ι. Κούβελος είναι ο "εκφραστής των Ολυμπιακών ιδεωδών;" Επιτρέπεται καταρχάς με τόσο σοβαρές σε βάρος του εκκρεμότητες να κατέχει τη θέση αυτή; Και ποια θα πρέπει να είναι η ποινή στη δική του περίπτωση; Εξάλλου ο ίδιος θα περάσει από δίκη, αν φτάσει το θέμα ως εκεί, η αθλήτρια τιμωρείται με διοικητική αυθαιρεσία, μια από τις πολλές στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Η διοίκηση "δεν αποδέχεται απόψεις που αμφισβητούν την ανθρώπινη υπόσταση", λέει. Θα κλάψω από συγκίνηση, όσο και αν συμφωνώ. Η διοίκηση έχει από καιρού ποδοπατήσει την ανθρώπινη υπόσταση όλων, μεταναστών και ιθαγενών αδιακρίτως. Μεγάλες ευθύνες γι' αυτό φέρουν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Ελλάδα. Συγγνώμη αλλά θέλω να εκφραστώ:
Έχουμε ακούσει οι Έλληνες κατά καιρούς, πλήθος πεντακάθαρων ρατσιστικών μειωτικών χαρακτηρισμών. Δεν αντιδράσαμε όπως ίσως θα έπρεπε. Ίσως και να κάναμε καλύτερα που δεν αντιδράσαμε. Και τι δεν ακούσαμε με πολύ εμπάθεια: Τεμπέληδες και απατεώνες ήταν και εξακολουθούν να είναι οι πιο συνηθισμένοι χαρακτηρισμοί μας. Όχι μόνο τώρα με την κρίση. Θυμηθήτε την περίοδο πριν τους ολυμπιακούς της Αθήνας. Λέγανε ότι ήταν αδύνατο να γίνουν οι ολυμπιακοί στην Αθήνα. Δυο -τρεις από αυτούς είχαν το θάρρος να μας ζητήσουν συγγνώμην.
Και ερχόμαστε στη Βούλα Παπαχρήστου και την επίμαχη φράση της: Εγώ βλέπω ένα χιούμορ που δεν θίγει κανέναν. Κρίμα που η υπερβολή έκανε και πάλι το θαύμα της.
Η Παπαχρήστου σας πείραξε με το ήλιθιο σχόλιο που αναδημοσίευσε, αλλά η διαφήμιση της WIND με τον "Πίου το μαύρο πιστόλι" δεν άγγιξε τις "αντιρατσιστικές χορδές" σας...
Αλλά ξέχασα, θίχτηκε ένας από τους τρεις "άνδρες" της εν Ελλάδι τρόικας, ο εκπρόσωπος της "κυβερνώσας αριστεράς", ο Φώτης (τον (Μ)πέζο), του οποίου τα ανακλαστικά ήταν ταχύτατα, δυστυχώς όμως, μόνο εδώ λειτούργησαν...