 |
| Η Καμαριώτισσα από την κορυφή (Φεγγάρι Σάος) |
Γράφει η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Βρέε τα τώως τα λουκούμνια;
Όοοχ
Η Βασιλκός πήγει σντ Αλιξαντρούπουλ κι πήγει μι ντου ξινκό ντου κμπάουτ σι γιένα μαγαζί να φαν.Γήνταν αρχή τότι κι η Κώστας δενι καταλάβινι πουλλά-πουλλά.
Τώρα γιατί κι πώς γκμπαργιάσαν ένι άλλ πουνιμέν ιστουρία κι να μι τα λέμι γιατί αα μας μπουζουργιάς πούπιτα κιαα φαγγίιζ του μάτ μας… Κάτσαν απ λέτι στου μαγαζί κι η Βασιλκός θελα να φάει δίχους να πλύν τα ξιάτ κι ας έπιασι πγιο μπουουστά ντ ακσαβουγίτ απ πήγει να κατουήσ-
Ιγώ λέει στου γκαρσόν αα φάγου πατάτις τγαντές κι κιφτέδις κι γιένα τσιγρέκ ψουμί αα πγιω κι όσουμου καασούδ κι γείμι ταμάμ.
Η Κώστας ,γείπι τα γίδγια ,μου πιατκά: Ό,τι σου είπα επί δύο
Για να καταλάβ η γιάθιιπους τι να φερ.
Όμους ,του γκαρσόν έκλουσι κι τσι γείπι το κρασί ξηρό;
Πιτάχκει η Βασιλκός:
Τι ξέου γω ,σα δε ξερς να παγαίνς μπαμπάμ έπιιπι να γείσι κι παημένους.
Ξηρό λέει η Κώστας κι ντου πάτσι του ματ.
Ντου πνάσκι η Βασιλκός κι λέει: κμπάρεεη μη τσμουκαλύβς ντ ματώνας κι σι βλέπου
Τιι συνιννόησ- κάντι;
Η Κώστας ντου γείπι τι κι πώς κιαπαντέχαν του φαγί.
Καμνιά βουλά γήρταν γούλα αρχίνσι η Βασιλκός κι έτουουγι μι τα χέργια, όμους τα δαχτύλιατ τάγλειφι δε τα σκούπζι κι η γκμπάρους γένκι θηρίου…
Απού μέσατ έλιγι να ντου πει κι πάλι του μιτάνιουνι.
Καμνιά βουλά πληώσαν κι σκουθήκαν να φυγ. Η Κώστας γείδι μνια λαδγιά σντ μπουουσνίτ κι η Βασιλκός ντου γείπι:
Του πηόν σι μάρινι, κάλλιου ιγώ μι τα χέργια! Βλεπς τίπουτα;
Η Κώστας ντου λέει :δε βλέπω μα τα μικρόβια όλα τάφαγες
Ιγώ γιένα ξέου :όσα κάν τα πέντι δάχτλα δε τα κάν η κόσμους γούλους κι δεν ακούσκι να πάθου κι τίπουτα τόσα χόονια, έδια τα μάθιτι γούλα γιάαυτου αα μας καψ η Παππούς μας!
Θα ήθελες ένα παγωτό;
Παγουτόο;Όοχ…
Πήγαν στου σπίτ κάτσαν κι λέει η Βασιλκός του παγουτό πότι αα του φάμι σα κμοιθούμι;
Αφού είπες όχι ,λέει η γκμπάους
Ααα ,έπνα μη σ απόλαυτει η Κυρά Δέσποινα, ιγώ γείπα ναι
Πότι αα ναγναντήεις; Γιάακιου όντι μη γείπις σντου γάμου: θέλς ταυτουκίνητου να μη γύιζ μι ντου γάδαου ιγώ γείπα οοχ δηλ ναι κι μέχρι σήμια δε του γείδα;
Ααα τόδωσα για απόσυρση ,αφού τότε αρνήθηκες.
-Βρε ,σι λέγου κι βρε,κμπάι αα πιάς πουλλά χόονια να μας μαθς ,άιντι να μη πω κι ντ καλαθγιά.
Απ τα πέδια κι σιακεί του οοχ να ξερς απ ένι ναι,απ νάνι ασνήκαστους!
Η Βασιλκός πήγει σντ Αλιξαντρούπουλ κι πήγει μι ντου ξινκό ντου κμπάουτ σι γιένα μαγαζί να φαν.Γήνταν αρχή τότι κι η Κώστας δενι καταλάβινι πουλλά-πουλλά.
Τώρα γιατί κι πώς γκμπαργιάσαν ένι άλλ πουνιμέν ιστουρία κι να μι τα λέμι γιατί αα μας μπουζουργιάς πούπιτα κιαα φαγγίιζ του μάτ μας… Κάτσαν απ λέτι στου μαγαζί κι η Βασιλκός θελα να φάει δίχους να πλύν τα ξιάτ κι ας έπιασι πγιο μπουουστά ντ ακσαβουγίτ απ πήγει να κατουήσ-
Ιγώ λέει στου γκαρσόν αα φάγου πατάτις τγαντές κι κιφτέδις κι γιένα τσιγρέκ ψουμί αα πγιω κι όσουμου καασούδ κι γείμι ταμάμ.
Η Κώστας ,γείπι τα γίδγια ,μου πιατκά: Ό,τι σου είπα επί δύο
Για να καταλάβ η γιάθιιπους τι να φερ.
Όμους ,του γκαρσόν έκλουσι κι τσι γείπι το κρασί ξηρό;
Πιτάχκει η Βασιλκός:
Τι ξέου γω ,σα δε ξερς να παγαίνς μπαμπάμ έπιιπι να γείσι κι παημένους.
Ξηρό λέει η Κώστας κι ντου πάτσι του ματ.
Ντου πνάσκι η Βασιλκός κι λέει: κμπάρεεη μη τσμουκαλύβς ντ ματώνας κι σι βλέπου
Τιι συνιννόησ- κάντι;
Η Κώστας ντου γείπι τι κι πώς κιαπαντέχαν του φαγί.
Καμνιά βουλά γήρταν γούλα αρχίνσι η Βασιλκός κι έτουουγι μι τα χέργια, όμους τα δαχτύλιατ τάγλειφι δε τα σκούπζι κι η γκμπάρους γένκι θηρίου…
Απού μέσατ έλιγι να ντου πει κι πάλι του μιτάνιουνι.
Καμνιά βουλά πληώσαν κι σκουθήκαν να φυγ. Η Κώστας γείδι μνια λαδγιά σντ μπουουσνίτ κι η Βασιλκός ντου γείπι:
Του πηόν σι μάρινι, κάλλιου ιγώ μι τα χέργια! Βλεπς τίπουτα;
Η Κώστας ντου λέει :δε βλέπω μα τα μικρόβια όλα τάφαγες
Ιγώ γιένα ξέου :όσα κάν τα πέντι δάχτλα δε τα κάν η κόσμους γούλους κι δεν ακούσκι να πάθου κι τίπουτα τόσα χόονια, έδια τα μάθιτι γούλα γιάαυτου αα μας καψ η Παππούς μας!
Θα ήθελες ένα παγωτό;
Παγουτόο;Όοχ…
Πήγαν στου σπίτ κάτσαν κι λέει η Βασιλκός του παγουτό πότι αα του φάμι σα κμοιθούμι;
Αφού είπες όχι ,λέει η γκμπάους
Ααα ,έπνα μη σ απόλαυτει η Κυρά Δέσποινα, ιγώ γείπα ναι
Πότι αα ναγναντήεις; Γιάακιου όντι μη γείπις σντου γάμου: θέλς ταυτουκίνητου να μη γύιζ μι ντου γάδαου ιγώ γείπα οοχ δηλ ναι κι μέχρι σήμια δε του γείδα;
Ααα τόδωσα για απόσυρση ,αφού τότε αρνήθηκες.
-Βρε ,σι λέγου κι βρε,κμπάι αα πιάς πουλλά χόονια να μας μαθς ,άιντι να μη πω κι ντ καλαθγιά.
Απ τα πέδια κι σιακεί του οοχ να ξερς απ ένι ναι,απ νάνι ασνήκαστους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου