Άγνωστοι λόγοι του Κολοκοτρώνη

1. Μεταξύ δε των άλλων ο Βασιλεύς του διηγήθη [του αυλάρχου Νοταρά] και το περί του Πανεπιστημίου ανέκδοτον του Κολοκοτρώνη. Κτιζομένου του Πανεπιστημίου, ο Βασιλεύς διήλθεν εκείθεν έφιππος και είδε τον Κολοκοτρώνη εξηπλωμένον με την κάπαν του εις τον ήλιον εκεί προ του Πανεπιστημίου.
Ο Κολοκοτρώνης, όταν είδε τον Βασιλέα, εσηκώθη· ο δε Όθων του είπε:
― Πώς σας φαίνεται, Στρατηγέ, αυτό το μεγάλο σχολείο που κτίζομεν;
― Να Σου πω, Μεγαλειότατε, μου φαίνεται ότι τούτο εδώ δεν έπρεπε να κτισθή κοντά εις εκείνο (και έδειξε το Παλάτι), διότι φοβούμαι ότι τούτο θα φάη εκείνο. Γιάννης Bλαχογιάννης, Iστορική Aνθολογία, 1927. 218.

2. Ο Πρόεδρος της Αντιβασιλείας Άρμανσπεργ είπεν εις τον Γεροκολοκοτρώνην:
― Έχετε, Στρατηγέ, πολλούς εχθρούς.
― Ναι, τω παρετήρησεν ο Κολοκοτρώνης, είχον και έχω πολλούς· αλλά δύο μόνοι μού ήσαν και είναι οι μεγαλύτεροι και θανασιμώτεροι εξ όλων των εχθρών μου.
― Και ποίοι είναι ούτοι; ηρώτησε μετά θαυμασμού ο Άρμανσπεργ.
― Είναι, απεκρίθη ο Κολοκοτρώνης, ο ένας το όνομά μου και ο άλλος αι εκδουλεύσεις μου.
― Έχετε δίκαιον, Στρατηγέ, ωμολόγησεν ο Άρμανσπεργ.

Γιάννης Bλαχογιάννης, Iστορική Aνθολογία, 1927. 219.


3. Κάποτε έγινε υπουργική μεταβολή. Ο Βασιλεύς Όθωνας τονε ρώτησε τη γνώμη του.
― Οι βιολιτζήδες άλλαξαν, ο χαβάς μένει ο ίδιος! είπε.

Γιάννης Bλαχογιάννης, Iστορική Aνθολογία, 1927. 224.


4. Ένας ανεψιός του Αλή Φαρμάκη (πριν από το 1821), όταν ήσαν κλεισμένοι εις τον πύργον του θείου του, έλεγε προς τον Κολοκοτρώνη:
― Κρίμας οπού δεν είσαι Τούρκος, μέγας αφέντης θα γίνοσουν.
― Αν γένω Τούρκος θα με σουνετέψουν;
― Βέβαια.
― Εμάς όταν μας βαπτίζουν, μας κόβουν από τα μαλλιά της κεφαλής μας τρίχες και ταις βάζουν εις το εικόνισμα του Χριστού. Αν γίνω Τούρκος, εις τον άλλον κόσμον θα με τραβούν ο Χριστός από τα μαλλιά και ο Μωάμεθ από την ... και δεν θέλω να τους βάλω εις παρόμοια διαφορά.

Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836. 1846. Γιάννης Bλαχογιάννης, Iστορική Aνθολογία, 1927. 185-186.

5. Όσαις φορές και αν εγράφθη εις ξένην στρατιωτικήν υπηρεσίαν, δεν εκρέμασε ποτέ φούντα εις το σπαθί του, εξηγών κατά γράμμα τους στίχους του πολεμιστηρίου άσματος του Ρήγα:
Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθή, ή να κρεμάση φούντα για ξένον στο σπαθί.

Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836. 1846. Γιάννης Bλαχογιάννης, Iστορική Aνθολογία, 1927. 188.


6. Ο Θεός, έλεγε, έδωσε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος, δεν την παίρνει οπίσω.

Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836. 1846. Γιάννης Bλαχογιάννης, Iστορική Aνθολογία, 1927. 191.

7. Ομιλώντας διά τον Ναπολέοντα έλεγε:
― Ο Θεός του πολέμου.