Σαμοθρακίτικη Ντοπιολαλιά.

Της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά

Οι πααγγιλνιές

Ικιά τα χόονια απ δεν έβιισκεις εύκουλα ο τ γήνταν η Τραντάφλους μι ντου Γιωρ έλα παν σντ’ Αθήνα για γιατόο.Κατ’ μιρκοί του μάθαν κι πήγαν απού βραδύς στου σπίτ τ’ Γιωρ να πααγγείλ τι θέλαν .
Πήγει η Μανουλούδς μι ντου Κυργιάκ. Η θγια μας η Παλουγούδα τς ανιδέχκει πλια ,να μη πεις .Εεκ απ πίναν γιένα ρακί λέει η Μανουλούδς.-Βρε Γιωρ ισείς έχιτι ντη δλεια σας μου, ιγώ θέλου σα νερτ βουλκά κι βίιτι ,να μι πάρτι γιένα σα ζναρ για ντ μέση μ’ γιατί δε μπουλώ να κάνου ντη δλεια μ απ ντου πόνου. -Η πόνους πόνους κι η μπαμπάκα μπαμπάκα
–Σώπα ντε θγια καλά να, λιέμαστι γούλη μία απουδίνουμ κιο δε κείντιν τα κιάσματα, να έεφτου ένι αμ παν κι απ κάτ, κι κανές καφές κατσβιλίτκους μάβουους.
Πού να πάγου να του βώω για; Μι γείπαν απ πλουν σντ Ουμόνοια σιάσιαπαν, αα ουτήις κι σα δε, ας λείπ.
-Ισύ Κυργιάκ γήθιλις τίπουτα;
-Ιγώ θέλου τέσσια κδούνια για τα μλάργια
-.Αα α μι παλαβώις ,αα πάγου σντ Αθήνα για τα μλαουκούδουνα ,αα δενι γείσι μι τα καλάς. Άιντι σα βώω κατ αα γεν.
Ουουτήσαν κι για ντου Τραντάφλου γιατί γήνταν πιο βουλκός αλλά δενι φάνκι.
Τέλους πήγαν οι παίδ σντ’ Αθήνα κι σα σώσαν τσι δλιέιτς πήγαν να ψαξ για τς πααγγιλνιές.
Πήγαν σντ Ουμόνοια κι ουουτούσαν πού να παν να παρ ζναρ ,κδούνια ότ μπουλούσαν.
-Μήπους ξέρτι πού πλουν ζνάργια για ντ μεσ;
-Εδώ πιο πάνω δεξιά και μετά δεξιά στα τριάντα μέτρα γράφει ορθοπεδικά. Δενι καταλάβαν κι πουλά μου κάναν απ αγναντήσαν ,γείπαν φκαριστώ κι παγαίναν τάχα κατά έεκ. Σα νι πήγαν σιάσια παν ουουτήσαν πάλι κι τσι γείπι γιένας: Θα πάρετε το λεωφορείο από δω και θα κατεβείτε τρεις στάσεις παρακάτω και θα ρωτήσετε κάποιον να σας πει.
Ανιβήκαν κι αντί τρεις καταλάβαν δικατρείς κι παγαίναν κι μιτούουσαν κι έφτασι του λιουφουρείου στου τέρμα κι τσι γείπι η γιουδηγός να κατβούν.Κατβήκαν κι λιένταν σιαδώ σιακί κι βέεθκι γιένας ταξιτζής κι τσέμασι κι τσι πήγει πίσου σι γιένα μιγάλου μαγαζί κι τσι γείπι:- εδώ έχει απ όλα.
Ααχ απα νάθυμάσι Γιωρ τι πάθαμ να λιέμαστι μνια μία για του ζναρ .Μπήκαν στου μαγαζί κι ανιβήκαν απάν κι πγιο παν κι πγιο παν.Σντουν όρουφου μι τα γυνικεία γείδαν κατ ζνάργια , χουθήκαν κι ουουτήσαν Τι νούμερο θέλετε τσι γείπαν .Αα τώρα μάλιστα! Να, σαν ιτιμένα .Αα να το βάλετε να δούμε .Τόβαλι η Τραντάφλους γείπαν καλό ένι πληώσαν κι 300 δραχμές κι έκανι η κουρφήτς λάκα κι φύγαν.Ζντου δόομου γείπαν να παν κι για κδούνια κι πήγαν στου μουναστηρακ. Σιάακ- τσι δείξαν. Σαν απουσουθήκαν κι γείδαν τσι κδούνις πήαν κι για μλάργια κι για αίγις κι για τς γαδάρ κι δώκαν τρία χλιάρκα κι έκανι η κουρφή τς λάκα .
Τ΄απόγιμα, στου ξινουδουχείου τα βγάλαν να τα βουουντήξ να τα δουκιμάσ-Σκώθκι η Γιωρς κι πήει γιένα μλαουκούδουνου απ έχ απού μέσα ακόμα γιένα κδούν κι βόοντα .Σι κουμάτ γήρτι η γιπεύθυνους, βόοντξι κι τσέκανι παρατήρσ-
-Κάλα πληώνουμ για να γείμαστι χώργια, κιαα του βουλώσουμ; άι στ’ ανάθημα βρε ,κασιδγιάρ.
-Συγγνώμη,δεν καταλαβαίνω
-Κιο έλα καταλάβς ισύ σάνι γείχα κανέ ξιγυρσμένου κι σ’ ατκόργιαζα, παλιού λέρα ,χνάδα ,πουουμάζουμα. -Ευχαριστώ γεια σας.
Γεια γεια να γείσι κι παημένους να συχάσουμ.-Βγάλι Γιωρ του ζναρ να του ξαναδγιούμι.Τόβαλι η Γιωρς κι η Τραντάφλους κατουήθκι στα γέλια κιέλιγι
-Καλά βρε ακλί υινικίτκου ένι να του βαλ η μάνας απ έχ πέντι γιένις να σκώσ- ντι κλια τς .Κιόπους του φόργι ,βόοντξι πάλι η πόρτα κι πήγι νανοίξ κι απόμνι η ξένους άφουνους –Πάλι ισύ γείσι αφουρσμένι άιντι ξιπατώθκει. Κι αρπαζ γιένα μλαουκούδουνου όπους τα γείχαν απάν στου κιιβάτ να ντου κατβάσ-, κι βλεπ η γυπάλληλους τα κδούνια κι ντου Γιωρ μι του ζναρ κι ντου Τραντάφλου να ξισγαίζ κι κάλισι του ικατό.
Γήρταν η γι’αστυνουμικοί κι ανάμισά τς πγιος λέτι γήνταν ,η Μχαλς απ του Χουργιό, κι κατ απ τσι γείδι πέθανι στα γέλια!
Κι έβλιπι η γιάλλους κι δενι μπόλει να καταλάβ τι γένταν κι η Γιωρς λάλει: Ααχ οι καμέν, σιάαδγιου αα λιώσουμ τι τσι θελαμ μπε τς πααγγιλνιές; Για καλό πήγαμ ντου μπιλάμας βίικαμ.
Σανι σνίρτι η Μχάλις, τσι λέει ακιιφά άιντι να σας πάμι στ αριουδρόμιου να γέντι αγίας γιατί έδγιου απ γείστι δεν ένι καλή δλεια.
Κι κλώσαν οι γιΑθηναίοι κι πήγαν η Κυργιάκς κι η Μανουλούδς κι βάλαν ικείν φύλλα κι φτιά κι πιθαίναν στου γέλιου .Τα κδούνια τα πήαν κι απόμνι του ζναρ κι του φόργι η Παλουγούδα ως απ απουγύρσι. Κι να μη πεις, τι φκες τσέδινι γιατΊ έκανι γούλις τσι δλιες κι δενι κέεμνταν καταγή τα σκώτγιατς όπους έλιγι θιός σχουρέντην