Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο

  Η οικονομική πολιτική των μνημονίων προκαλεί βαθιά ύφεση 

Του Παναγιώτη Τσέτουρα Γεωπόνου
π. Διευθυντή ΕΛΓΑ Θράκης

Με αφορμή τις περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις των πολιτών οι οποίοι καρτερικά έχουν υπομείνει την άδικη μείωση του εισοδήματός τους, θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις όσον αφορά την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται από το 2010 στη χώρα μας.
Η Ελλάδα από το 2010 βρίσκεται υπό την οικονομική εποπτεία των δανειστών της, οι οποίοι ισχυρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να γλυτώσει η χώρα από το χρέος και την ύφεση, είναι η πολιτική που εφαρμόζεται σύμφωνα με τις οδηγίες του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ΤΡΟΪΚΑ.
Η πολιτική αυτή περιλαμβάνει:

1) Μείωση των μισθών και συντάξεων στο δημόσιο τομέα στα πλαίσια της περιστολής των δημοσίων δαπανών, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα που δεν σχετίζεται με τις κρατικές δαπάνες.
2) Πολύ υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, ώστε να έχουμε αυξημένα κρατικά έξοδα, τα οποία όμως μειώνονται με μαθηματική ακρίβεια, διότι και η φοροδιαφυγή γενικεύεται αλλά και συρρίκνωση της οικονομίας επιταχύνεται.
Σύμφωνα με την καμπύλη A. Laffer ( Νομπελίστας οικονομολόγος ) υπάρχει μια άριστη τιμή για κάθε φορολογικό συντελεστή, στην οποία τα φορολογικά έσοδα έχουν ένα μέγιστο. Πέραν αυτής της τιμής τα φορολογικά έσοδα μειώνονται. Έχει υπολογιστεί ότι μια άριστη τιμή φορολογικού συντελεστή για φορολογία εισοδήματος είναι από 22% μέχρι 24%.
Επιπρόσθετα είναι γνωστό ότι σε όλα τα συγγράμματα της Οικονομικής Πολιτικής σε περίοδο ύφεσης, οι φορολογικοί συντελεστές πρέπει να μειώνονται έτσι ώστε να εφαρμόζεται ένα διαταρακτικό «σοκ» στην οικονομία, για να μπορεί να φύγει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από την ύφεση.
Στα πλαίσια αυτού του θετικού σοκ είναι και η αύξηση των κοινωνικών επιδομάτων ( π.χ. επιδόματα ανεργίας ) αφού μια οικονομία που βρίσκεται σε ύφεση έχει αυξημένη ανεργία.
Στην Ελλάδα όμως του μνημονίου το κοινωνικό κράτος μειώνεται και οι φόροι αυξάνονται. Δηλαδή συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτό που υπαγορεύει η οικονομική επιστήμη με τη θεωρία των αυτόματων σταθεροποιητών.
Πράγματι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι πολιτικά αξιοσημείωτο και επιστημονικά παράδοξο.
Ο τρίτος πυλώνας της οικονομικής πολιτικής της τρόϊκας είναι οι αποκρατικοποιήσεις. Φυσικά αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό για την Ελλάδα. Μάλιστα επιβάλλεται να γίνει, αλλά με όρους. Να ιδιωτικοποιηθούν οι ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις αλλά ορισμένες με στρατηγική σημασία για τη χώρα όπως π.χ. η ΔΕΗ να παραμείνουν. Είναι εύλογο μια χώρα να έχει στην κατοχή της την ενέργεια και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της γενικότερα.
Η οικονομική πολιτική που υποστηρίζουν οι δανειστές, μας οδηγεί στην κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, στο βάθεμα της ύφεσης με μείωση της συνολικής ενεργής ζήτησης και στο «πνίξιμο» της οικονομίας με υψηλούς φόρους. Τέλος με ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας.
Η Ελλάδα οδηγείται στο γκρεμό για ένα επαχθές χρέος το οποίο στο σύνολό του πολύ δύσκολα θα αποπληρωθεί. Μήπως στόχος της τρόϊκας είναι η αποδιοργάνωση της κοινωνίας και η διάλυση της οικονομίας με απώτερο σκοπό το ξεπούλημα της Ελλάδας;