Περιβαλλοντική ευαισθησία ή περιβαλλοντική μυωπία…

                                                                                                                        

Xαβούζα στην Κίρκη!Με το θέμα των χρυσορυχείων άνοιξε για τα καλά στην περιοχή μας το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος. Το περιβάλλον που σαν πολίτες το υπερασπιζόμαστε καθώς είναι θέμα της ζωής των παιδιών μας του τουρισμού, θέμα πολιτισμού και πολλά άλλα.Δυστυχώς όμως για άλλη μια φορά δείχνουμε σαν κοινωνία την μυωπική μας οπτική και σε αυτό το θέμα. Η κοινωνία, οι αρμόδιοι φορείς και οι πολίτες που σίγουρα ξέρουν τι δεν θέλουν να γίνει γιατί υπολογίζουν τα μελλοντικά κόστη, δεν βλέπουν τι γίνεται στην περιοχή ήδη, έχοντας απτά καταστροφικά αποτελέσματα.
Για το μέλλον είμαστε περιβαλλοντικά ευαίσθητοι και για το παρόν εγκληματικά αδιάφοροι...Γιατί αυτό; Γιατί κυκλοφορούμε καθημερινά ανάμεσα σε πεταμένα σκουπίδια, μπαζωμένα ρέματα, βρώμικα και εγκαταλλελημένα πάρκα και δρόμους. Εκτός ίσως από μερικούς κεντρικούς δρόμους γύρω από το Δημαρχείο που καθαρίζονται καθημερινά.
Περιβαλλοντικός έλεγχος από κέντρα περιβαλλοντικής παρακολούθησης δεν υπάρχει στην περιοχή… Κανείς δεν μας ενημερώνει για την χημική σύσταση και την ποιότητα των νερών στα ποτάμια και τα ρέματα μας, για το νερό που τρέχει στις βρύσες μας, για την θάλασσα στην οποία σε λίγο καιρό θα κάνουμε πάλι τα μπάνια μας.
Κανείς δεν έχει ενημερώσει ποτέ τους κατοίκους του Απαλού για την ποιότητα του αέρα που αναπνέουν και το πόσο αυτός επιβαρύνεται από την παρουσία του αεροδρομίου στην περιοχή. Οι κάτοικοι του Μαΐστρου γνωρίζουν για την ποιότητα του ρέματος Ειρήνη που περνάει από δίπλα τους και πόσο κινδυνεύουν από τον μόνιμα γεμάτο σκουπίδια και μπάζα πλατανότοπο;
Έχουμε και μια χαβούζα στο δρόμο για την Κίρκη (σας παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες παρακάτω) η οποία ενώ έχει κλείσει επίσημα από την στιγμή που δημιουργήθηκε ο βιολογικός καθαρισμός της πόλης αρκετά χρόνια πρίν, συνεχίζει να χρησιμοποιείται (παράνομα) για την εναπόθεση ακατάλληλων για τον βιολογικό καθαρισμό λυμάτων! Πρόκειται για λύμματα που προέρχονται από τα ελαιοτριβία της περιοχής μας κατά κύριο λόγο, και ενδεχομένως και άλλου είδους απόβλητα τα οποία δεν δέχεται ο βιολογικός καθαρισμός της Αλεξανδρούπολης. Κανείς «υπεύθυνος» δεν έδωσε ποτέ επαρκείς εξηγήσεις. Το θέμα είχε βγεί στον αέρα πρίν από 1μιση χρόνο περίπου αλλά θάφτηκε τεχνιέντως για να μην γίνουμε ρεζίλι (για άλλη μια φορά) στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο λόγος που υπάρχει και χρησιμοποιείται αυτός ο χώρος, είναι διότι οι συγκεκριμένες πηγές των λυμμάτων του θα έπρεπε μέχρι τώρα να έχουν αποκτήσει ή κατασκευάσει τον δικό τους βιολογικό σταθμό επεξεργασίας των λυμμάτων αυτών. Θα έπρεπε δηλαδή κανονικά να έχουν οι ίδιες οι βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες δικό τους αυτόνομο βιολογικο σταθμό επεξεργασίας των λυμμάτων τους. Αυτό σύμφωνα με τους κανονισμούς και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Προφανώς, για να γλιτώσουν κάποιοι το κόστος της κατασκευής, αυτές οι μονάδες επεξεργασίας λυμμάτων δεν έγιναν ποτέ. Έτσι επιτελείται μόλυνση των νερών του ρέματος που περνάει από εκεί (και καταλήγει στο ρέμα Βανικιώτη και στη θάλασσα) και απόδειξη ότι τα ζώα βοσκών της περιοχής δεν πίνουν από το ρέμα! Ποιος φταίει; Τι θα γίνει; Θα διορθωθεί ποτέ αυτή η πληγή και όλα τα άλλα ελλείμματα στην δράση για την σωστή διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος μας; Μήπως θα θαφτεί για άλλη μία φορά, γιατί χαλάει την εικόνα κάποιων υπευθύνων που δεν λένε να κάνουν την δουλειά τους και να βοηθήσουν να εκσυγχρονιστούμε επιτέλους σαν κράτος. Δεν πρέπει κάποτε να αφήσουμε τις φωνές, τα παράπονα, τις υπεκφυγές, τις υποσχέσεις και τις δικαιολογίες και να κάνουμε δουλειά; Να δούμε έργο και όχι άλλα λόγια; Ευσυνειδησία και όχι σκοταδισμό; Να λέμε ότι αγαπάμε το περιβάλλον, ότι θέλουμε να το παραδώσουμε καλύτερο στα παιδιά μας και να το πραγματοποιούμε;