21:00 Κηποθέατρο Αλεξανδρούπολης
Μουσικοθεατρική παράσταση «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» του Πέτρου Ζούλια με τους: Παύλο Χαϊκάλη, Δημήτρη Μαυρόπουλο, Παναγιώτα Βλαντή κ.ά.
Μια μετεπιθεώρηση για την ιστορία της νεότερης Ελλάδας,που διατρέχει και την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
Ένα σπονδυλωτό έργο που παρουσιάζει με μετεπιθεωρησιακό τρόπο την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ως τις μέρες μας, μέσα σε δύο ώρες. Το παρασκήνιο της ελληνικής ιστορίας, έτσι όπως διαδραματίζεται στα παρασκήνια μιας παράστασης, είναι ο βασικός άξονας του έργου. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι κομπάρσοι ηθοποιοί που παίζουν τον ελληνικό λαό. Έτσι, κατά τη διάρκειά του ποτέ δε βλέπουμε τους αληθινούς πρωταγωνιστές της ιστορίας. Αντίθετα, παρακολουθούμε όλους αυτούς τους καθημερινούς ανθρώπους που πίστεψαν, πολέμησαν, διχάστηκαν, ταυτίστηκαν, έζησαν και πέθαναν για τους μεγάλους Έλληνες αρχηγούς, τα οράματα και την πολύπαθη πατρίδα. Το γέλιο εναλλάσσεται με τη συγκίνηση, το τραγούδι με την πρόζα, το χθες με το σήμερα, οι ήρωες με τους αντιήρωες, οι πρωταγωνιστές με τους ανώνυμους κομπάρσους-θιασώτες των ιδεών. Το παρασκήνιο διαδέχεται το προσκήνιο της ιστορίας σε ένα σκηνικό ακροβατικό παιχνίδι, που στοχεύει στην εθνική αυτογνωσία, στη συνείδηση, αλλά και στον πατριωτικό αυτοσαρκασμό, γιατί «για να πάει κανείς μπροστά, πρέπει να κοιτάει και λίγο πίσω». Η παράσταση διατρέχει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού απ’ το δημοτικό ως το σύγχρονο.
Μια μετεπιθεώρηση για την ιστορία της νεότερης Ελλάδας,που διατρέχει και την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
Ένα σπονδυλωτό έργο που παρουσιάζει με μετεπιθεωρησιακό τρόπο την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ως τις μέρες μας, μέσα σε δύο ώρες. Το παρασκήνιο της ελληνικής ιστορίας, έτσι όπως διαδραματίζεται στα παρασκήνια μιας παράστασης, είναι ο βασικός άξονας του έργου. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι κομπάρσοι ηθοποιοί που παίζουν τον ελληνικό λαό. Έτσι, κατά τη διάρκειά του ποτέ δε βλέπουμε τους αληθινούς πρωταγωνιστές της ιστορίας. Αντίθετα, παρακολουθούμε όλους αυτούς τους καθημερινούς ανθρώπους που πίστεψαν, πολέμησαν, διχάστηκαν, ταυτίστηκαν, έζησαν και πέθαναν για τους μεγάλους Έλληνες αρχηγούς, τα οράματα και την πολύπαθη πατρίδα. Το γέλιο εναλλάσσεται με τη συγκίνηση, το τραγούδι με την πρόζα, το χθες με το σήμερα, οι ήρωες με τους αντιήρωες, οι πρωταγωνιστές με τους ανώνυμους κομπάρσους-θιασώτες των ιδεών. Το παρασκήνιο διαδέχεται το προσκήνιο της ιστορίας σε ένα σκηνικό ακροβατικό παιχνίδι, που στοχεύει στην εθνική αυτογνωσία, στη συνείδηση, αλλά και στον πατριωτικό αυτοσαρκασμό, γιατί «για να πάει κανείς μπροστά, πρέπει να κοιτάει και λίγο πίσω». Η παράσταση διατρέχει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού απ’ το δημοτικό ως το σύγχρονο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου