Ανάσταση και ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού
Αυτή την περίοδο που η θρησκεία μας μιλά για την Ανάσταση, ο ελληνικός λαός έχει την εντύπωση ότι δεν τον αφορά επί της ουσίας, διότι οι δυσκολίες του δεν έχουν αλλάξει ριζικά. Κι όμως πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι η Ανάσταση, η θρησκευτική,
η πνευματική δίνει το παράδειγμα και στην κοσμική, η οποία όπως πάντα καθυστερεί για τους γνωστούς λόγους. Είναι όμως σημαντικό να το ξέρουμε ότι η προετοιμασία της ψηφοφορίας του Νομοσχεδίου της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ έχει τελειώσει και διανύουμε απλώς γραφειοκρατικά την περίοδο της τελικής φάσης. Διότι υπάρχουν ακόμα δικοί μας που αναρωτιούνται ακόμα τι σημαίνει επί του πρακτέου το ακρώνυμο ΑΟΖ. Βέβαια γιατί να μας ξαφνιάσει, αφού μερικοί κάνουν το ίδιο και με την έννοια της Ελλάδας. Πάντως τώρα που κάναμε την καταμέτρηση όλων των βουλευτών και ευρωβουλευτών που έχουμε ενημερώσει άμεσα ή έμμεσα για το θέμα της ΑΟΖ και ειδικά των τεχνικών δεδομένων της ελληνικής ΑΟΖ, έχουμε πια στοιχεία που ξεπερνούν την απλή ελπίδα της θετικής ψηφοφορίας στη Βουλή των Ελλήνων. Κατά συνέπεια, αν κι αυτή η ενημέρωση δεν έχει τελειώσει ούτε σε αυτό το επίπεδο, ούτε στο επίπεδο της γενικής ενημέρωσης πρέπει να συνεχίσουμε όχι μόνο με τα βασικά στοιχεία, αλλά αναδεικνύοντας την ανάγκη να περάσουμε στο στάδιο του στρατηγικού σχεδιασμού, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και στο περιφερειακό. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφύγουμε πολλές παγίδες στις οποίες μπορούν να πέσουν οι περιφέρειες αν δεν αντιληφθούν ότι η στρατηγική κατάσταση της Ελλάδας έχει αλλάξει και ότι δεν υπάρχει λόγος να υποκύψουμε σε ειδικές οικονομικές πιέσεις, οι οποίες είναι απαράδεκτες και καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο που το έχει τόσο ανάγκη η Ελλάδα και η Κύπρος. Πρέπει να κατανοήσει κάθε Περιφέρεια της Ελλάδας ότι θα έχει το 5% των απολαβών του Ελληνικού Δημοσίου από τους υδρογονάνθρακες, λόγω του Νόμου των Υδρογονανθράκων 2289/1995 και της τροπολογίας 4011/ 2011. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναπτυχθεί αληθινός σχεδιασμός κι όχι κόλπα της αρπαχτής που δεν έχουν κανένα όφελος σε βάθος χρόνου, ούτε για την περιφέρεια, ούτε για την Ελλάδα γενικότερα. Διότι υπάρχουν μερικά πράγματα που ακολουθούν νοητικά σχήματα πιο ουσιαστικά, μετά την σταύρωση, η ανάσταση που σχετίζεται με την ανάκαμψη κι ύστερα η ανάληψη που σχετίζεται με την ανάπτυξη.