Σαμοθρακίτικη Ντοπιολαλιά

Γράφει η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά 

Κάναν ντ’ παατίνα άλουγου κι ντη πλάδα γι-άκ! 
Γιώωωρ’έλα ν’ακούις τι λεν οι παθμέν’ να κάνου ιγώ ντ’ φουρουλουγική μ’ δήλουσ’ σ’ντουν υπουλουγιστή!Αα,παλαβουθήκαν πού να βώω ιγώ έε τέτγιου πάαμα ,ντουλάπδις κι ντουλαπούδγια έχου ,μου απ’ έευτουν ντου σατανά δε μι καπιτάρσι ,κ’ ιυτυχώς, γιατί έλα βάλουμ’ κι άλλου
μπιλά στου κιφάλ μας!
-Τι θέλ’ υπουλουγιστήη,ας έρτ’ να τσι δώσουμ’ ! 
-Κάλα ισύ πού τσι βήηκις; 
-Έμοορ’παλαβώθκις ,έχου κανέε, τούργιου ντου θελ’. 
-Αα γείπα,κι’ιγώ. 
-Άκσι να σι πω αυτοίν, κάναν ντ παατίνα άλουγου κι ντη πλάδα , γι-άκ’!Μπουλούμι ιμείς,μιγάλ’ αγράμματ’ ,όξου απ’ ντου κόσμου,να τα ξέουμ’έευτα; 
-Έτς όπους τα λες γείνι μουου πάνι σι κανέ κανάλ’ απ’ λέει Σαμουθαακίτκα πάρ’ κι ντ’ Άννιτούδα του Σταατή να στα μιταφράζ’ γιατί αα νουμίζ’ απ’ ξέουμ’ ξενις γλώσσις! 
-Θαείς κι του πήαν πίσου ,για ντ’δήλουσ’ σ’ ντουν υπουλουγιστή, γιατί καμπόσ’ αα τσι στααβώσ’ να παλεύ’ δίχους να γνουίζ’απ’ έευτα . 
-Μας βάλαν ,ζορ’ –ζουρνά να κάνουμ’ κι τα χουάφγια κι δγιε ισύ πουνιργιά,να πληώνου για γιένα σώο πέτιις απάν ικνά φόρου.Ας έρτ’ να του παρ’,νε του ζιυγαϊζου,νε σπέρνου,κάντιμπουτα.Ας τα κάν’ντάνα κι ας κάτς απάν’!Ξιχουϊσαν τς βίλις κι τα θκα τς’,τ’ακ-κιιβά κι αα μας παρ’ τώω ντ’ πέτσα μας!Άλλα χόονια δεν –ι γείχαμ’ έετέτγια κι κτσα-στααβά πιρνούσαμ.Σήμια ας τσι πιάσ’ σ’ τσακουάφ’! 
-Γήρτι κ η παίδους ι μ’ σήμια κι μ’έκανι βαπόρ’δε ντου δώκαν λέει γούλου του ιφάπαξ ντου κόψαν απ’ να τσι κοψ’ τς Μιλένινας ,καμνιά δικαπέντι χλιάδις ιυρώ κι ας πλήουνι. 
-Αα,να κάν’ μήνυσ’ γιατί τα γείχι πληουμένα,στα βαστούσαν για,κ’έδια τσι γήρτι τ’αβγό σ’ντου κώλου κι μον’ πιτσουκόβ΄.Να του δγει ,γιατί δε ντου ουουτήσαν απ’ λιένταν σιακάτ΄απ’ έεφ’ στς Φούρν’ πώς τα λεν κιόλα, μι του καϊκούδ’ κι θαλασσουπνίγνταν. 
-Μμ τι αα γεν’ πγιος αα δώσ’ σημασία; 
-Δε ξέου έευτην ντη κβέντα ντ άκσα κι απ’ ντου γκμπάου μ’, κι αα καν’ κάτιτίς δε αα τς αφήσ’ μι τα πανιά τς! 
-Πάντους γιένα ξέου, μας κάναν να μιτούουμι μι ντ’ δαχλήθαα ό,τ’ ένι κ’ικείν’ τώων’ κι κάν’ ντουν έξυπνου ,σι πγιν,σι τ’ιμάς απ’δλέψαμ’ ντ γης κι τσι κάναμ΄αθώωπ’!Κι άφσι απ’ δε μπουλούν να καν’ κμάντου τς λγουθμοί τσι ξεν’ ,απ’ νοικιάζ’ πέντι χλιάδις σπίτ’ ,απ’βγαίν’56 χουουνώ σ’ τ’ σύνταξ’ κ ιμάς μας κμαντέρν’οι κιρατάδις κι δε σιέτι φύλλου! 
-Σα νι γήνταν στου χερ σ’ τι έλα κάνς; 
-Κιο έχ’φουρνουσύνταυλου να μη ξανακστούν,οι χνάδις ,απ’ γήρταν να χουρτάσ’ ψουμί σι τ’ ιμάς!Εε Θιέ μ’, δε τσι ξιπατώνς να παν αλλού να φαγουίζντιν, γιατί απ’ ότ φαίντι έχ’ πουλλή φαγούα!