ΤΟΥ ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ.
E-mail: panosmandalos@yahoo.gr.
Επιτέλους κάτι κινείται σε αυτήν την πόλη. Μετά από πολλές δεκαετίες η φημισμένη κάποτε γιορτή κρασιού Αλεξανδρούπολης θα ανοίξει τις πύλες της για πρώτη φορά. Το έθιμο της γιορτής κρασιού σε μερικές πόλεις της Ελλάδος (Αλεξανδρούπολη, Ρόδος, Δαφνί) ήτανε διαδεδομένο κατά την δεκαετία του 60-70 και φυσικά από τις πίστες περνούσαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες
της εποχής και ο κόσμος πήγαινε στα δύο εστιατόρια – μπουζούκια για να τους δει. Εκείνη την εποχή ήτανε πολύ δύσκολο να δεις τραγουδιστές όπως ο Κόκοτας ή ο Ζαμπέτας στην επαρχία και φυσικά αυτή η γιορτή αποτελούσε το κάτι τις παραπάνω θα λέγαμε για την πόλη που είχε την ευκαιρία να φιλοξενεί αυτά τα ονόματα κάθε χρόνο αλλά και ευκαιρία για όλη την περιοχή αν επιστρεφθούνε και να τους δούνε από κοντά.
Το κρασί στα βαρέλια με τα αναμνηστικά και διαφορετικά κάθε φορά ποτηράκια έτρεχε άφθονο ενώ και το εισιτήριο εισόδου ήτανε αρκετά χαμηλό για να μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει. Εμείς τότε πιτσιρικάδες δεν μπορούσαμε να μην την επισκεφτούμε με τους γονείς μας κάθε σχεδόν Σαββατοκύριακο. Η εκδήλωση μετά από πολλά καταργήθηκε όπως και όλες οι άλλες δραστηριότητες αυτού του τύπου με την αιτιολογία ότι ήτανε άντρα αλκοολισμού και ο κόσμος διαφθειρόταν και μεθοκοπούσε. Σήμερα βέβαια αρκεί να ανοίξεις ένα πρωϊνάδικο τηλεοπτικού σταθμού και θα καταλάβεις ότι δεν χρειάζονται οι 10-15 μέρες μεθυσιού γιατί μερικοί είναι μεθυσμένοι διαρκώς και δυστυχώς στην περίπτωση αυτή εμείς ξερνάμε όταν ακούμε αυτά που λένε.Η γιορτή αυτή μαζί με τα φημισμένα ανθεστήρια της Αλεξανδρούπολης έδιναν τόνο στην μικρή τότε Αλεξανδρούπολη και φυσικά και η διαφήμιση από την τηλεόραση ήτανε κάτι το διαφορετικό για τον τόπο. Ήτανε οι μόνες φορές που μας διαφήμιζαν χωρίς τον όρο γκατζολία.
Σε πολλά άρθρα είχα γράψει για την ανάγκη επανεργοποίησης αυτών των παλιών εκδηλώσεων που δίνουν κάτι τι το ξεχωριστό σε αυτήν την πόλη.
Βέβαια στην πόλη καθ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού δεν λείπουν οι εκδηλώσεις με θέατρα, συναυλίες και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις μεγάλων ονομάτων που περνάνε συνεχώς και σχεδόν κάθε μέρα υπάρχει και μια εκδήλωση.
Αλλά η γιορτή κρασιού ήτανε για την πόλη το μεγαλύτερο γεγονός που έφερε μια διαφορετική άποψη για την Αλεξανδρούπολη σε όλη την Ελλάδα. Επίσης το μεγάλο φεστιβάλ του Άρδα στον ποταμό με εκείνο του Τυχερού στην μικρή γραφική λίμνη του Έβρου ποταμού, δίνουν μια άλλη νότα ομορφιάς σε όλη την περιοχή του Έβρου. Στην γειτονική μας Ξάνθη το καρναβάλι καθώς και οι γιορτές της παλιάς πόλης αποτελούν και αυτές ένα μεγάλο τουριστικό γεγονός στην περιοχή.
Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Η γιορτή λοιπόν κρασιού Αλεξανδρούπολης αναβιώνει από την Δευτέρα και για ένα δεκαήμερο μετά από πολλές δεκαετίες κατάργησης και φυσικά απαξίωσης όπως απαξίωση ζει και όλος ο Ελληνικός λαός.
Ελπίζουμε να είναι αντάξια της ιστορίας της, αλλά και αν είναι μικρότερη, για αρχή δεν θα μας πείραζε. Αρκεί που ξαναγεννιέται. Ελπίζουμε δε να δούμε σύντομα και την οργάνωση των ανθεστηρίων, που για πολλά χρόνια από την ίδρυση της ήτανε συνδεμένη με το όνομα της πόλης. Αυτές οι δύο γιορτές είναι συνδεμένες με την ιστορία και την ανάπτυξη της πόλης και κάποτε πρέπει να επανακαθιερωθούν.
Το κρασί στα βαρέλια με τα αναμνηστικά και διαφορετικά κάθε φορά ποτηράκια έτρεχε άφθονο ενώ και το εισιτήριο εισόδου ήτανε αρκετά χαμηλό για να μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει. Εμείς τότε πιτσιρικάδες δεν μπορούσαμε να μην την επισκεφτούμε με τους γονείς μας κάθε σχεδόν Σαββατοκύριακο. Η εκδήλωση μετά από πολλά καταργήθηκε όπως και όλες οι άλλες δραστηριότητες αυτού του τύπου με την αιτιολογία ότι ήτανε άντρα αλκοολισμού και ο κόσμος διαφθειρόταν και μεθοκοπούσε. Σήμερα βέβαια αρκεί να ανοίξεις ένα πρωϊνάδικο τηλεοπτικού σταθμού και θα καταλάβεις ότι δεν χρειάζονται οι 10-15 μέρες μεθυσιού γιατί μερικοί είναι μεθυσμένοι διαρκώς και δυστυχώς στην περίπτωση αυτή εμείς ξερνάμε όταν ακούμε αυτά που λένε.Η γιορτή αυτή μαζί με τα φημισμένα ανθεστήρια της Αλεξανδρούπολης έδιναν τόνο στην μικρή τότε Αλεξανδρούπολη και φυσικά και η διαφήμιση από την τηλεόραση ήτανε κάτι το διαφορετικό για τον τόπο. Ήτανε οι μόνες φορές που μας διαφήμιζαν χωρίς τον όρο γκατζολία.
Σε πολλά άρθρα είχα γράψει για την ανάγκη επανεργοποίησης αυτών των παλιών εκδηλώσεων που δίνουν κάτι τι το ξεχωριστό σε αυτήν την πόλη.
Βέβαια στην πόλη καθ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού δεν λείπουν οι εκδηλώσεις με θέατρα, συναυλίες και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις μεγάλων ονομάτων που περνάνε συνεχώς και σχεδόν κάθε μέρα υπάρχει και μια εκδήλωση.
Αλλά η γιορτή κρασιού ήτανε για την πόλη το μεγαλύτερο γεγονός που έφερε μια διαφορετική άποψη για την Αλεξανδρούπολη σε όλη την Ελλάδα. Επίσης το μεγάλο φεστιβάλ του Άρδα στον ποταμό με εκείνο του Τυχερού στην μικρή γραφική λίμνη του Έβρου ποταμού, δίνουν μια άλλη νότα ομορφιάς σε όλη την περιοχή του Έβρου. Στην γειτονική μας Ξάνθη το καρναβάλι καθώς και οι γιορτές της παλιάς πόλης αποτελούν και αυτές ένα μεγάλο τουριστικό γεγονός στην περιοχή.
Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Η γιορτή λοιπόν κρασιού Αλεξανδρούπολης αναβιώνει από την Δευτέρα και για ένα δεκαήμερο μετά από πολλές δεκαετίες κατάργησης και φυσικά απαξίωσης όπως απαξίωση ζει και όλος ο Ελληνικός λαός.
Ελπίζουμε να είναι αντάξια της ιστορίας της, αλλά και αν είναι μικρότερη, για αρχή δεν θα μας πείραζε. Αρκεί που ξαναγεννιέται. Ελπίζουμε δε να δούμε σύντομα και την οργάνωση των ανθεστηρίων, που για πολλά χρόνια από την ίδρυση της ήτανε συνδεμένη με το όνομα της πόλης. Αυτές οι δύο γιορτές είναι συνδεμένες με την ιστορία και την ανάπτυξη της πόλης και κάποτε πρέπει να επανακαθιερωθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου