Δημοτικού Συμβούλου Αθηναίων
Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε μια πρωτόγνωρη για τα μεταπολιτευτικά δρώμενα βιωματική εμπειρία, που αφορά την αναστολή του δικαιώματος στο δημόσιο χαρακτήρα της εργασίας… ΕΡΤ, σχολικοί φύλακες, δημοτική αστυνομία, καθηγητές τεχνικών λυκείων και έπεται
συνέχεια...Είναι αληθές βέβαια το ότι, σε όλο το πολιτικό μεταπολιτευτικό σκηνικό η ΄΄βιομηχανία΄΄ παραγωγής προσλήψεων στη χώρα μας, από τα δύο κόμματα εξουσίας , θα εντυπωσίαζε ακόμη και τους θεωρητικούς του πάλαι ποτέ Συμφώνου της Βαρσοβίας…
Ταυτόχρονα είχε δημιουργηθεί στον λαό μία παγιωμένη αίσθηση ευμάρειας, μια ΄΄βίωση΄΄ εικονικής πραγματικότητας… Η δραματική όμως αρνητική εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών, και η επιβολή από ΄΄θεσμικά΄΄ κέντρα αποφάσεων του εξωτερικού, οικονομικών και πολιτικών μέτρων ΄΄μνημονιακής΄΄ λογικής, δημιούργησαν την σημερινή Ελλάδα της εθνικής μελαγχολίας… Η ανωτέρω εξέλιξη υπήρξε διαχρονικό αποτέλεσμα ενός συνδυασμού λανθασμένων πολιτικών χειρισμών και υιοθέτησης μιας συμπεριφοράς, εκ μέρους των πολιτών, ΄΄πελατειακής νοοτροπίας΄΄…
Όμως από το ένα άκρο της μέχρι πρότινος εφαρμοζόμενης πολιτικοοικονομικής φιλοσοφίας, οδηγηθήκαμε, εν μία νυκτί, στην ΄΄άλλη άκρη της πόλης΄΄… Το τελευταίο δε διάστημα από ορισμένα κέντρα αποφάσεων, σε συνεργασία με τα ΜΜΕ, είχαν στοχοποιηθεί οι χρόνιες παθογένειες της τοπικής αυτοδιοίκησης… ΄΄Πρωταθλητές της διαφθοράς οι Δήμοι, μη λειτουργικοί σε επίπεδο οικονομικής αποτελεσματικότητας, πυλώνες της γραφειοκρατίας κλπ…΄΄. Οχι ότι η αυτοδιοίκηση δεν έχει και αυτή προβλήματα που τα κουβαλάει από το παρελθόν αλλά είναι πολύ αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη από την κεντρική εξουσία και βεβαίως είναι πλησιέστερα στον πολίτη.
Και ενώ θα περιμέναμε με πολιτικές επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα, εκτελεστική και νομοθετική εξουσία να δρομολογήσουν τις απαιτούμενες διορθωτικές παρεμβάσεις για την επίλυση των υπαρκτών ζητημάτων που ταλανίζουν τις ΄΄αυτοδιοικητικές κοινωνίες΄΄, αποφασίστηκε ΄΄Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ…΄΄
Η απάντηση στην κρίση που βιώνουμε στη δημόσια διοίκηση είναι η μεταφορά αρμοδιοτήτων από το κεντρική εξουσία προς την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό είναι κάτι το οποίο ζητά και η κοινωνία, όπως έδειξε και πρόσφατη έρευνα κοινής γνώμης που έγινε για την εικόνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, από την οποία προκύπτει με σαφήνεια ότι οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία θεωρούν ότι οι δήμοι πρέπει να έχουν περισσότερες αρμοδιότητες, από ότι έχουν μέχρι σήμερα. Τη πρώτη θέση στην προτίμησή τους είναι η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων που αφορούν στην κοινωνική πολιτική , και σε δεύτερο επίπεδο οι αρμοδιότητες που αφορούν στους δρόμους, τους χώρους πρασίνου και αναψυχής, στις υποδομές για θέματα υγείας, στις αθλητικές εγκαταστάσεις, σε θέματα ΑΠΕ, στις πολιτιστικές δραστηριότητες, στα σχολικά κτίρια, στην αστυνόμευση, στην ύπαρξη θέσεων στάθμευσης, στα συστήματα μέσων μαζικής μεταφοράς.
Ειδικά δε, η μεταφορά των αρμοδιοτήτων της δημοτικής αστυνομίας δημιουργεί πρόσθετα παραβλήματα στην καθημερινή λειτουργία και ευταξία της πόλης ειδικά των μεγάλων πόλεων όπως πχ της Αθήνας όπου η δημοτική αστυνόμευση βελτίωση την εικόνα τη πόλης σε πολλά θέματα όπως στα θέματα στάθμευσης κλπ
Τίτλοι Τέλους λοιπόν, για τον δημόσιο χαρακτήρα της εργασίας… Σχολικοί φύλακες, δημοτικοί αστυνόμοι και προφανώς έπονται και άλλοι κλάδοι εργαζομένων στους Δήμους … Και όχι μόνο στους Δήμους… Με εμφανείς πλέον τους προσανατολισμούς της πολιτικής ηγεσίας, για υιοθέτηση, ως πολιτική και οικονομική φιλοσοφία, την κυριαρχία της αγοράς… Και την πλήρη κατάργηση των δεδομένων που θωρακίζουν τον κοινωνικό χαρακτήρα του δικαιώματος της εργασίας …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου