e-mail: panosmandalos@yahoo.gr.
Σήμερα το πρωί και πίνοντας τον καφέ μου, άνοιξα την τηλεόραση και κάθισα και έβλεπα την ακολουθία για την κατάθεση του τιμίου σταυρού και τον αγιασμό των υδάτων. Έβλεπα την λειτουργία στο πατριαρχείο(ΕΤ3) και κάθε τόσο άλλαζα για να δω και την εκδήλωση των Αθηνών(ΕΤ1) με την κατάθεση του Σταυρού και τον αγιασμό των υδάτων.
Καθότι, όχι και πολύ θρήσκος, μου αρέσουν αυτές οι εκδηλώσεις που αποτελούν και μέρος της εθνικής μας ταυτότητας. Το άλλο μέρος είναι ο αρχαίος μας πολιτισμός αλλά το δωδεκάθεο είναι μύθος ..Ίσως και αυτό να είναι μύθος αλλά και οι μύθοι χρειάζονται για να ενώσεις και να συσπειρώσεις έναν λαό και να ζει κάτω από αξίες και τρόπους κοινούς, ζωής. Βέβαια ποτέ ο μύθος δεν πρέπει να γίνεται παροξυσμός και τυφλή λατρεία γιατί τότε θα έχουμε μεσαιωνισμό και φυσικά ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Βλέπε στην Ασία όπου η θρησκεία είναι απόλυτη εξουσία.
Έβλεπα λοιπόν, την πομπή που κατευθυνότανε στο λιμάνι του Πειραιά και φυσικά την ερημοποίηση των δρόμων από κάθε ίχνος πολιτών. Όταν έφτασε δε η πομπή στο λιμάνι δεν υπήρχε τίποτε άλλο από την εξέδρα των επισήμων με τους ιερείς και τους ….. επισήμους, τα 3 σκάφη του ΠΝ, με παρατεταγμένους τους αξιωματικούς και τους ναύτες στα καταστρώματα και ένα φουσκωτό. Το υπόλοιπο μόνο θάλασσα και τσιμέντο (αποβάθρα) και μπάρες ..όπως λέει και το τραγούδι κάγκελα.. κάγκελα παντού. Ο απλός κόσμος αποκλεισμένος. Δεν είναι η τελετή για αυτούς, αφού υπάρχουν οι άλλοι. Και όμως ο Χριστός βαπτίστηκε σαν ο αμνός του Θεού φέρων τις αμαρτίες του κόσμου …από τον Ιωάννη και φυσικά σταυρώθηκε από την τότε ελίτ για χάρη του απλού κόσμου. Έτρεξα και έβαλα ένα βίντεο που βρήκα στο ιντερνέτ, του ‘72, όπου ο δικτάτορας τότε Παπαδόπουλος, κατέβηκε για την ίδια τελετή. Ο κόσμος δεξιά και αριστερά από την εξέδρα να ζητωκραυγάζει και φυσικά αυτοί, οι δικτάτορες, όπως τους αποκαλούσαμε, μέσα στον κόσμο γιόρταζαν κι αυτοί. Πέσανε και αρκετοί για να πιάσουν τον σταυρό. Εγώ σκεφτόμουνα τότε τους άτιμους τους δικτάτορες που κατεβάζουν τον κόσμο με το ζόρι. Έτσι έλεγε και ο παππούς μου που αν και φαν του Βασιλιά, ποτέ δεν είδε με καλό μάτι την δικτατορία και εγώ πολύ μικρός τότε το πίστευα και το πιστεύω αφού ήταν υποχρεωτικό να κατεβούμε με το σχολείο όταν έρχονταν και κλείναμε και τα μαγαζιά. Τότε δεν ήξερα ή δεν ήθελα να σκεφτώ και τι να σκεφτείς όταν είσαι 7-8 χρονών.
Βλέποντας και την εκπομπή της ΕΤ3 στην Κωνσταντινούπολη στην καρδιά της Τουρκίας και του μουσουλμανικού κόσμου, την τελετή στο Πατριαρχείο με πλήθος κόσμου να παρακολουθούν τον πατριάρχη να κάνει τη Θεία λειτουργία. Τουρκία ανθελληνικό πνεύμα και νοοτροπία, ημι-δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στα τάρταρα, αλλά ο κόσμος ελεύθερος έστω να γιορτάσει και να δει την τελετή. Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Ελληνική δημοκρατία….. άτομα εκλεγμένα και αντιπρόσωποι του λαού θα σκεφτεί κανείς. Και όμως μπάρες παντού. Αστυνόμευση και κανείς δεν πλησιάζει. Οι εκλεγμένοι που φοβούνται αυτούς που τους ψήφησαν γιατί αυτά που κάνουν είναι τρομερά. Εκλεγμένοι που φοβούνται τον λαό που τους ψήφισε. Και ένας κόσμος που δικαιολογημένα ίσως να αναρωτιέται; Μήπως δεν υπάρχει δημοκρατία αλλά κάτι άλλο. Πως αυτοί που ψηφίστηκαν πριν ούτε καν ένα εξάμηνο φοβούνται τον ίδιο τον κόσμο. Μήπως πραγματικά ο κόσμος ψήφησε και εξαπατήθηκε; Γιατί τόσο μίσος εναντίον του; Γιατί φοβούνται την λαϊκή οργή μόλις ένα εξάμηνο μετά. Πως μια δημοκρατία που έχει εκπροσώπους, θα διοικείται από τεχνοκράτες και μάλιστα ξένους που θα μας κάνουν κράτος και αν δεν μπορούν οι δικοί μας γιατί ξοδεύουμε λεφτά για να τους πληρώνουμε. Αν θέλαμε τους ξένους θα αφήναμε τους Γερμανούς το 40 και δεν θα σκοτώνονταν χιλιάδες κόσμου για αυτήν την ελευθερία. Άρα γιατί λέμε ότι θα γίνουμε ένα σοβαρό κράτος και τι ήμασταν αυτά τα χρόνια που μας κυβερνούσαν όλοι αυτοί. Αν ήταν καραγκιόζηδες τόσα χρόνια πως θα σοβαρέψουν τώρα; Μήπως ωρίμασαν τώρα; Και αν ωρίμασαν γιατί θέλουν τον μπαμπούλα της Μέρκελ για να τα φτιάξουν όλα; Ή μήπως δεν θέλουν να χάσουν την εξουσία που ούτε καν μπορούν να την διαχειριστούν; Ζήτω λοιπόν η Ελληνική Δημοκρατία …των κάγκελων, των υδρομπαρών και των ματ. Ζήτω η Ελληνική Δημοκρατία των εκλεγμένων βαρόνων που δεν μπορούν να έχουν ούτε το θάρρος να έχουν κοντά τους, τους ψηφοφόρους τους. Ζήτω η Ελληνική Δημοκρατία που σε λίγο μόνο τα τανκς δεν θα υπάρχουν για να φυλάνε την βουλή. Μήπως επί δικτατορίας υπήρχε περισσότερη ελευθερία, περισσότερα δικαιώματα; Μήπως στην Τουρκία ο κόσμος είναι ποιο ελεύθερος από εμάς; Και αν είμαστε ελεύθεροι τι είδους ελευθερία είναι αυτή;
Υ.Γ. Σε επίσκεψη μου τώρα τελευταία στην Αθήνα καθόμουνα και κοιτούσα την Ηροδότου την Αττικού πίσω από την Ελληνική Βουλή. Κλειστή με νερόμπαρες. Κλούβες των ΜΑΤ παντού. Κάποτε αυτή η οδός ήταν γεμάτη κίνηση και ζωή. Σήμερα αν κοντοσταθείς θα σε ρωτήσουν το γιατί. Δεν θέλουμε δικτάτορες που αψηφούν το σύνταγμα και μας πουλάνε χωρίς έλεος. Θέλουμε την δημοκρατία που αξίζουμε και την ελευθερία που οι έλληνες πάντα είχαν. Για αυτήν την ελευθερία έμειναν και στην ιστορία τα ηρωικά κατορθώματα τους …Οι εφιάλτες, ας μπουν στις τρύπες τους εκεί που ξέρουν να κρύβονται σαν τυφλοπόντικες και να αρπάζουν μόνο υπόγεια, τα αγαθά. Ζήτω η Ελευθερία και η Ελληνική Δημοκρατία……..
Χρόνια πολλά σε όλους και προπαντός στους εορτάζοντας και καλή χρονιά σε όλους.
Σήμερα το πρωί και πίνοντας τον καφέ μου, άνοιξα την τηλεόραση και κάθισα και έβλεπα την ακολουθία για την κατάθεση του τιμίου σταυρού και τον αγιασμό των υδάτων. Έβλεπα την λειτουργία στο πατριαρχείο(ΕΤ3) και κάθε τόσο άλλαζα για να δω και την εκδήλωση των Αθηνών(ΕΤ1) με την κατάθεση του Σταυρού και τον αγιασμό των υδάτων.
Καθότι, όχι και πολύ θρήσκος, μου αρέσουν αυτές οι εκδηλώσεις που αποτελούν και μέρος της εθνικής μας ταυτότητας. Το άλλο μέρος είναι ο αρχαίος μας πολιτισμός αλλά το δωδεκάθεο είναι μύθος ..Ίσως και αυτό να είναι μύθος αλλά και οι μύθοι χρειάζονται για να ενώσεις και να συσπειρώσεις έναν λαό και να ζει κάτω από αξίες και τρόπους κοινούς, ζωής. Βέβαια ποτέ ο μύθος δεν πρέπει να γίνεται παροξυσμός και τυφλή λατρεία γιατί τότε θα έχουμε μεσαιωνισμό και φυσικά ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Βλέπε στην Ασία όπου η θρησκεία είναι απόλυτη εξουσία.
Έβλεπα λοιπόν, την πομπή που κατευθυνότανε στο λιμάνι του Πειραιά και φυσικά την ερημοποίηση των δρόμων από κάθε ίχνος πολιτών. Όταν έφτασε δε η πομπή στο λιμάνι δεν υπήρχε τίποτε άλλο από την εξέδρα των επισήμων με τους ιερείς και τους ….. επισήμους, τα 3 σκάφη του ΠΝ, με παρατεταγμένους τους αξιωματικούς και τους ναύτες στα καταστρώματα και ένα φουσκωτό. Το υπόλοιπο μόνο θάλασσα και τσιμέντο (αποβάθρα) και μπάρες ..όπως λέει και το τραγούδι κάγκελα.. κάγκελα παντού. Ο απλός κόσμος αποκλεισμένος. Δεν είναι η τελετή για αυτούς, αφού υπάρχουν οι άλλοι. Και όμως ο Χριστός βαπτίστηκε σαν ο αμνός του Θεού φέρων τις αμαρτίες του κόσμου …από τον Ιωάννη και φυσικά σταυρώθηκε από την τότε ελίτ για χάρη του απλού κόσμου. Έτρεξα και έβαλα ένα βίντεο που βρήκα στο ιντερνέτ, του ‘72, όπου ο δικτάτορας τότε Παπαδόπουλος, κατέβηκε για την ίδια τελετή. Ο κόσμος δεξιά και αριστερά από την εξέδρα να ζητωκραυγάζει και φυσικά αυτοί, οι δικτάτορες, όπως τους αποκαλούσαμε, μέσα στον κόσμο γιόρταζαν κι αυτοί. Πέσανε και αρκετοί για να πιάσουν τον σταυρό. Εγώ σκεφτόμουνα τότε τους άτιμους τους δικτάτορες που κατεβάζουν τον κόσμο με το ζόρι. Έτσι έλεγε και ο παππούς μου που αν και φαν του Βασιλιά, ποτέ δεν είδε με καλό μάτι την δικτατορία και εγώ πολύ μικρός τότε το πίστευα και το πιστεύω αφού ήταν υποχρεωτικό να κατεβούμε με το σχολείο όταν έρχονταν και κλείναμε και τα μαγαζιά. Τότε δεν ήξερα ή δεν ήθελα να σκεφτώ και τι να σκεφτείς όταν είσαι 7-8 χρονών.
Βλέποντας και την εκπομπή της ΕΤ3 στην Κωνσταντινούπολη στην καρδιά της Τουρκίας και του μουσουλμανικού κόσμου, την τελετή στο Πατριαρχείο με πλήθος κόσμου να παρακολουθούν τον πατριάρχη να κάνει τη Θεία λειτουργία. Τουρκία ανθελληνικό πνεύμα και νοοτροπία, ημι-δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στα τάρταρα, αλλά ο κόσμος ελεύθερος έστω να γιορτάσει και να δει την τελετή. Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Ελληνική δημοκρατία….. άτομα εκλεγμένα και αντιπρόσωποι του λαού θα σκεφτεί κανείς. Και όμως μπάρες παντού. Αστυνόμευση και κανείς δεν πλησιάζει. Οι εκλεγμένοι που φοβούνται αυτούς που τους ψήφησαν γιατί αυτά που κάνουν είναι τρομερά. Εκλεγμένοι που φοβούνται τον λαό που τους ψήφισε. Και ένας κόσμος που δικαιολογημένα ίσως να αναρωτιέται; Μήπως δεν υπάρχει δημοκρατία αλλά κάτι άλλο. Πως αυτοί που ψηφίστηκαν πριν ούτε καν ένα εξάμηνο φοβούνται τον ίδιο τον κόσμο. Μήπως πραγματικά ο κόσμος ψήφησε και εξαπατήθηκε; Γιατί τόσο μίσος εναντίον του; Γιατί φοβούνται την λαϊκή οργή μόλις ένα εξάμηνο μετά. Πως μια δημοκρατία που έχει εκπροσώπους, θα διοικείται από τεχνοκράτες και μάλιστα ξένους που θα μας κάνουν κράτος και αν δεν μπορούν οι δικοί μας γιατί ξοδεύουμε λεφτά για να τους πληρώνουμε. Αν θέλαμε τους ξένους θα αφήναμε τους Γερμανούς το 40 και δεν θα σκοτώνονταν χιλιάδες κόσμου για αυτήν την ελευθερία. Άρα γιατί λέμε ότι θα γίνουμε ένα σοβαρό κράτος και τι ήμασταν αυτά τα χρόνια που μας κυβερνούσαν όλοι αυτοί. Αν ήταν καραγκιόζηδες τόσα χρόνια πως θα σοβαρέψουν τώρα; Μήπως ωρίμασαν τώρα; Και αν ωρίμασαν γιατί θέλουν τον μπαμπούλα της Μέρκελ για να τα φτιάξουν όλα; Ή μήπως δεν θέλουν να χάσουν την εξουσία που ούτε καν μπορούν να την διαχειριστούν; Ζήτω λοιπόν η Ελληνική Δημοκρατία …των κάγκελων, των υδρομπαρών και των ματ. Ζήτω η Ελληνική Δημοκρατία των εκλεγμένων βαρόνων που δεν μπορούν να έχουν ούτε το θάρρος να έχουν κοντά τους, τους ψηφοφόρους τους. Ζήτω η Ελληνική Δημοκρατία που σε λίγο μόνο τα τανκς δεν θα υπάρχουν για να φυλάνε την βουλή. Μήπως επί δικτατορίας υπήρχε περισσότερη ελευθερία, περισσότερα δικαιώματα; Μήπως στην Τουρκία ο κόσμος είναι ποιο ελεύθερος από εμάς; Και αν είμαστε ελεύθεροι τι είδους ελευθερία είναι αυτή;
Υ.Γ. Σε επίσκεψη μου τώρα τελευταία στην Αθήνα καθόμουνα και κοιτούσα την Ηροδότου την Αττικού πίσω από την Ελληνική Βουλή. Κλειστή με νερόμπαρες. Κλούβες των ΜΑΤ παντού. Κάποτε αυτή η οδός ήταν γεμάτη κίνηση και ζωή. Σήμερα αν κοντοσταθείς θα σε ρωτήσουν το γιατί. Δεν θέλουμε δικτάτορες που αψηφούν το σύνταγμα και μας πουλάνε χωρίς έλεος. Θέλουμε την δημοκρατία που αξίζουμε και την ελευθερία που οι έλληνες πάντα είχαν. Για αυτήν την ελευθερία έμειναν και στην ιστορία τα ηρωικά κατορθώματα τους …Οι εφιάλτες, ας μπουν στις τρύπες τους εκεί που ξέρουν να κρύβονται σαν τυφλοπόντικες και να αρπάζουν μόνο υπόγεια, τα αγαθά. Ζήτω η Ελευθερία και η Ελληνική Δημοκρατία……..
Χρόνια πολλά σε όλους και προπαντός στους εορτάζοντας και καλή χρονιά σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου