Του Νίκου Λυγερού
Οι φάροι της θάλασσας δεν είναι αυτοί που νομίζεις γιατί αυτούς που ξέρεις είναι μόνο της ξηράς. Κι αν συνειδητοποιούσες πόσο σημαντική είναι η θάλασσα, θα μπορούσες να επινοήσεις την αξία των νησιών μας και ειδικά των ακριτικών. Τότε θα έφευγε η μιζέρια από πάνω σου και θα έβλεπες τι γη θάλασσας που είναι η Ελλάδα. Γιατί αν το ξεχάσεις, πώς θα νιώσεις ότι η θάλασσα είναι μια ασπίδα για τον Ελληνισμό που δεν είναι παρά μόνο μια άγονη γραμμή για την κοινωνία. Μάθε λοιπόν ότι κάθε φάρος της θάλασσας φωτίζει τις κυψέλες του Voronoi και το ψηφιδωτό που αποτελούν είναι η ελληνική ΑΟΖ. Δίχως αυτήν δεν συνεχίζεις το έργο της Ανθρωπότητας, γιατί αφήνεις τους άλλους να σε καταπατούν και να σου απαγορεύουν να έχεις κι εσύ ανθρώπινα δικαιώματα. Διότι τα νησιά δεν έχουν αλλάξει πορεία, είναι ακίνητα σαν τους φάρους για να δείξουν το μονοπάτι του χρόνου σε όσους προσέχουν το απέραντο γαλάζιο που δείχνει στους δικούς μας ότι δεν είναι μίζεροι κι ότι η αξιοπρέπειά τους δεν έχει περιορισμούς, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά ζει με τα θεμέλια και το βάθος της σκέψης. Έτσι όσοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν είναι μόνο και μόνο γιατί παραμένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων δίχως να δίνουν σημασία στα νησιά. Ενώ αυτά είναι που προσφέρουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες για το μέλλον μας λόγω θάλασσας. Είναι τα σταθερά σημεία για τη δυναμική της θάλασσας που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει με μεγάλη ακρίβεια λόγω του βάθους των ιδεών πάνω στις οποίες βασίζονται οντολογικά. Έτσι τελεολογικά θα καταλάβεις ότι μπορείς κι εσύ να ανήκεις σε όσους αγωνίζονται για να υπάρχει μια τελεολογία που είναι άξια θαυμασμού για τους ανθρώπους που βλέπουν το μέλλον και μέσα στο παρελθόν γιατί ξέρουν ότι υπάρχει η μνήμη μέλλοντος που είναι ικανή να μας απελευθερώσει απ' τις δυσκολίες όσο κι αν πιστεύουμε ότι δεν ξεπερνιούνται. Γιατί το έργο συνεχίζεται για να δώσει προοπτικές ακόμα και στους αθώους.
Οι φάροι της θάλασσας δεν είναι αυτοί που νομίζεις γιατί αυτούς που ξέρεις είναι μόνο της ξηράς. Κι αν συνειδητοποιούσες πόσο σημαντική είναι η θάλασσα, θα μπορούσες να επινοήσεις την αξία των νησιών μας και ειδικά των ακριτικών. Τότε θα έφευγε η μιζέρια από πάνω σου και θα έβλεπες τι γη θάλασσας που είναι η Ελλάδα. Γιατί αν το ξεχάσεις, πώς θα νιώσεις ότι η θάλασσα είναι μια ασπίδα για τον Ελληνισμό που δεν είναι παρά μόνο μια άγονη γραμμή για την κοινωνία. Μάθε λοιπόν ότι κάθε φάρος της θάλασσας φωτίζει τις κυψέλες του Voronoi και το ψηφιδωτό που αποτελούν είναι η ελληνική ΑΟΖ. Δίχως αυτήν δεν συνεχίζεις το έργο της Ανθρωπότητας, γιατί αφήνεις τους άλλους να σε καταπατούν και να σου απαγορεύουν να έχεις κι εσύ ανθρώπινα δικαιώματα. Διότι τα νησιά δεν έχουν αλλάξει πορεία, είναι ακίνητα σαν τους φάρους για να δείξουν το μονοπάτι του χρόνου σε όσους προσέχουν το απέραντο γαλάζιο που δείχνει στους δικούς μας ότι δεν είναι μίζεροι κι ότι η αξιοπρέπειά τους δεν έχει περιορισμούς, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά ζει με τα θεμέλια και το βάθος της σκέψης. Έτσι όσοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν είναι μόνο και μόνο γιατί παραμένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων δίχως να δίνουν σημασία στα νησιά. Ενώ αυτά είναι που προσφέρουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες για το μέλλον μας λόγω θάλασσας. Είναι τα σταθερά σημεία για τη δυναμική της θάλασσας που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει με μεγάλη ακρίβεια λόγω του βάθους των ιδεών πάνω στις οποίες βασίζονται οντολογικά. Έτσι τελεολογικά θα καταλάβεις ότι μπορείς κι εσύ να ανήκεις σε όσους αγωνίζονται για να υπάρχει μια τελεολογία που είναι άξια θαυμασμού για τους ανθρώπους που βλέπουν το μέλλον και μέσα στο παρελθόν γιατί ξέρουν ότι υπάρχει η μνήμη μέλλοντος που είναι ικανή να μας απελευθερώσει απ' τις δυσκολίες όσο κι αν πιστεύουμε ότι δεν ξεπερνιούνται. Γιατί το έργο συνεχίζεται για να δώσει προοπτικές ακόμα και στους αθώους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου