Πού λοιπόν οι ευθύνες του λαού;;

Κείμενο προβληματισμού του γλύπτη Βασίλη Παπασάικα
Πάντοτε στις ευνομούμενες κοινωνίες για κάθε πράξη συντελεσμένης διαφθοράς, το μέγιστο μέρος της ευθύνης έφερε ο διαφθορεύς.Σήμερα πολλοί σοφοί προσπαθούν κυρίως μέσω του τύπου να μας πείσουν, ειδικά πάνω στο θέμα της πολιτικής διαφθοράς,ότι η ευθύνη αυτή
μοιράζεται εξίσου μεταξύ των διαφθορέων και του διαφθαρέντος και λέγοντας διαφθορέας εννοώ τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς, με αυτή τη σειρά, ενώ διαφθαρέντα λέγω τον λαό. Αλλά αν τούτο ισχύει όπως το επιθυμούν όλοι αυτοί οι σπουδαίοι, τότε γιατί μας παρεδόθησαν από τους προγόνους μας αρχαίους και νεώτερους οι όροι δημοκόπος, δημαγωγός, λυμαινόμενος την πολιτεία κλπ; Τοποθετώ πρώτους τους δημοσιογράφους στο μέρισμα των ευθυνών, διότι αυτοί έχουν στα χέρια τους τον έλεγχο και την καταγγελία, αυτοί στην ουσία είναι οι πολιτικοί εισαγγελείς των ημερών μας, τώρα πώς ασκείται ο έλεγχος και ποίων συναλλαγών αντικείμενο γίνεται στους καιρο΄ς μας και ποιες οι επιπτώσεις της απουσίας του σε πολλές περιπτώσεις ή της πλημμελούς ασκήσεώς του σε άλλες, αυτό και νήπιος πλέον το βλέπει.
Περί των ευθυνών των πολιτικών από την άλλη μεριά φρονώ, ότι δεν χρειάζεται να γίνει κανένας λόγος, το θεωρώ φλυαρία. Ας έλθουμε τώρα, στο λαό, στην ευθύνη την οποία καταλογίζουν σ’αυτόν οι σοφοί είναι αυτή της εκλογής των πολιτικών! Απαντώ σε αυτό, ότι τούτος ψηφίζει πάντοτε τους πολιτικούς εκ των παρεχομένων υπό του συστήματος, το οποίο εγκατέστησαν και συντηρούν οι πολιτικοί με τους δημοσιογράφους και υπενθυμίζω ότι ούτε το ήμισυ του εκλογικού δεν προσέρχεται σήμερα στις κάλπες. Ο μισός λοιπόν λαός απαλλάσσεται και τούτης της ευθύνης. Αλλά θέλω να ρωτήσω όλους αυτούς τους πολιτικούς και κοινωνικούς ανατόμους, ποια η ευθύνη του λαού για την εκλογή των δημοσιογράφων; 
Όμως πέραν της ευθύνης για κάθε πράξη συντελεσμένης διαφθοράς, υπάρχει και η ευθύνη της δημιουργίας του ασφαλούς περιβάλλοντος γι’ αυτήν και τούτο πραγματώνεται με δυο τρόπους, πρώτον με την από ετών καταστροφή της παιδείας η οποία παρέχεται στον λαό από τους πολιτικούς και δεύτερον με την παραπληροφόρηση που εκχέουν κάθε φορά οι δημοσιογράφοι γύρω από το προς εξέταση θέμα. 
Ας έλθουμε τώρα εις την περιλάλητος υπόθεσιν της συμμετοχής του λαού εις την υπερχρέωση της Ελλάδος. Πρώτον και κύριον, μικρή μοίρα του λαού συμμετείχε πραγματικά σε μεγάλες ωφέλειες και αυτή απαρτιζόμενη από τις περί τους κομματικούς πυρήνες, συντεταγμένες ομάδες. Ο υπόλοιπος κόσμος όσος είχε κάποιες επιπλέον απολαβές είτε υπό μορφήν επιδομάτων, είτε μισθών και εν γένει κοινωνικών ωφελημάτων, ελάμβανε τούτα από την εκάστοτε νόμιμην εξουσία, η οποία διαρκώς διετυμπάνιζε την ευμάρεια της χώρας την εξασφαλιζομένη από τους δικούς της επιδέξιους χειρισμούς.
Πού λοιπόν οι ευθύνες του λαού;